“‘Çi welatî çi jî xerîb, hemû kesên ji we ku ji termê heywanê bi xwe miriye yan ji aliyê heywanekî çolê ve hatiye perçekirin bixwe, wê kincên xwe bişo, serê xwe bişo û heta êvarê qirêj bê hesibandin. Piştre wê paqij bibe.
Her kesê ku xwe bi tiştekî ku ew zilam li ser rûniştiye bike, wê heta êvarê qirêj bê hesibandin. Her kesê ku van tiştan hilgire, wê kincên xwe bişo, serê xwe bişo û heta êvarê qirêj bê hesibandin.
Ji nav heywanên ku bi çar piyan rêve diçin, her heywanê ku bi ser lepên xwe rêve diçe ji bo we qirêj e. Her kesê ku bi termê wan bûye, wê heta êvarê qirêj bimîne.
Her tiştê ku bi termê van bikeve, wê qirêj bibe –hemû taximên darîn, kinc, çerm û çûx, her tiştê ku kar pê tê kirin– wê wan bixin nav avê û wê heta êvarê qirêj bimîne. Piştre wê paqij bibe.