Serekên bajêr bi bertîlan serweriyê dikin, Kahinên wî bi pere hîn dikin, Pêxemberên wî jî bi pere falbazî dikin. Lê wekî ku xwe spartibûn Xudan, Dibêjin: “Ma qey Xudan ne bi me re ye? Wê tiştek neyê serê me!”
Wey li wan kesan ku ji ya xerab re qenc, Ji ya qenc re xerab dibêjin. Tariyê dikin şûna ronahiyê, Ronahiyê dikin şûna tariyê. Tehl dikin şûna şîrîn, Şîrîn dikin şûna tehl.
Padîşah şêwirî û du golikên zêrîn çêkirin û ji gel re got: “Çûyîna Orşelîmê ji bo we zêde ye. Ya gelê Îsraêl, va ye ev in îlahên we yên ku hûn ji welatê Misrê deranîn!”
û herwiha duayek an lavakirina ji aliyê kesekî ji gelê te yan ji tevahiya gelê te Îsraêl ve çêbe, her kesê derdê dilê xwe zanibe û ber bi vê Malê ve destê xwe veke,
wê kahin li nexweşiyê binêre. Heke kûr bûbe û mûyên li ser zer û zirav bûbin, wê kahin kesê nexweş qirêj bihesibîne. Ew gurî ye û ev nexweşiyeke çerman a serî yan erçenê ye.