Eger wisa bûya, ji damezrandina dinyayê ve diviya wî gelek caran cefa bikişanda. Lê niha, di dawiya deman de ew bi carekê xuya bû, da ku bi xwegorîkirinê guneh ji holê rake.
Madem hûn bi Mesîh re li hember hêzên ruhî yên vê dinyayê mirine, nexwe hûn çima weha dijîn wek ku hûn ên vê dinyayê ne û li gor rêz û tertîb dikin ên ku dibêjin:
“‘Kesê ji ziriyeta Harûn ku bi nexweşiya çerman ketibe yan herikîna wî hebe, heta ku paqij nebe, wê ji pêşkêşiyên pîroz nexwe. Kesê bi tiştekî ku cendek pê bûye bibe û mirdar bûye, kesê menî jê diherike,
“‘An heke kesek bêyî ku hay jê hebe bi tiştekî qirêj bibe –bi termê heywanekî qirêj, kovî yan kedî yan bi termê heywanekî qirêj ê ku bi erdê ve dişêle bibe jî– ew qirêj bûye û sûcdar tê hesibandin.
Kesê ku destê xwe bi tiştekî qirêj bike –bi qirêjiya ku ji mirov tê, bi heywanekî qirêj an bi hemû tiştekî kirêt– û ji goştê qurbana aştiyê ya ji bo Xudan bixwe, wê ji nav gelê xwe bê avêtin.’”
Her kesê ku xwe bi tiştekî ku ew zilam li ser rûniştiye bike, wê heta êvarê qirêj bê hesibandin. Her kesê ku van tiştan hilgire, wê kincên xwe bişo, serê xwe bişo û heta êvarê qirêj bê hesibandin.
Wê kahin yekê ji wan wekî pêşkêşiya paqijiyê û ya din jî wekî qurbana şewitandinê pêşkêş bike. Bi vî awayî wê kahin li hizûra Xudan ji bo herikîna wî kefaretê bide.