Çimkî demekê em bi xwe jî bêfêm, neguhdar, xapiyayî, xulamên kêf û xwestekên cûr bi cûr bûn. Me jiyana xwe bi xerabî û çavnebariyê derbas dikir; her kesî ji me nefret dikir û cênika me jî ji hev diçû.
Min serê xwe rakir û dît ku du jin dihatin. Baskên wan ên ku dişibiyan baskên leglegan hebûn û ba di baskên wan de bû. Wan sîtil hilda û ber bi ezmanan ve bilind kir.