Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




یعقوب 3:6 - Kurmanji Încîl

6 Wisa jî ziman agir e. Di nav endamên bedena me de ziman dinyayeke xerabiyê ye. Ew tevahiya mirov qirêjî dike, ji dojehê pêtê distîne û çerxa jiyana me dike pêta agir.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

6 Ziman jî agirek e, dinyake zulmkʼar e nava endemêd meda. Ew tʼemamîya qalibê me dihʼerʼimîne, agir dewra jîyîna mêriv dixe û ew xwexa ji alava agirê dojê pêgirtî ye.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

6 Зьман жи агьрәк ә, дьнйакә зӧлмкʼар ә нава әндәмед мәда. Әԝ тʼәмамийа ԛальбе мә дьһʼәрʼьминә, агьр дәԝра жийина мерьв дьхә у әԝ хԝәха жь алава агьре доже пегьрти йә.

Gade chapit la Kopi

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

6 اَزمان ژی آگِرَگَ؛ دُنیایَگَ ژه پیسیتیه. اَزمان اَندامَگ ژه اَندامه بَدَنا مَیَ گو تواوی بَدَنه پیس دِگَت و آگِری بَردِدَتَ تواوی دَورانا ژیانه، آگِرَگ گو جَهنَمه اَو هِل گِریَ.

Gade chapit la Kopi




یعقوب 3:6
62 Referans Kwoze  

Zilamê xerab xerabiyê çêdike, Li ser lêvên wî agirekî gur heye.


Tu tişt tune ku ji derve bikeve hundirê mirov û bikare wî murdar bike, lê ew tiştên ku ji hundirê mirov derdikevin, wî murdar dikin.


Bersiva nerm hêrsê datîne, Lê gotina hişk kela xezebê radike.


Wî gazî kir û got: ‹Ya bavê me Birahîm, rehmê li min bike! Lazar bişîne, bila ew serê tiliya xwe bixe nav avê û zimanê min hênik bike; çimkî ez di nav vê guriya êgir de ezabê dikişînim.›


Şahidê derewîn ê ku bi nefesa xwe derewan dike Û kesê di nav birayên xwe de pevçûnê derdixe.


Ew wek mar zimanê xwe tûj dikin, Jehra koremar di bin lêvên wan de ye.


Ew ku, zimanê xwe wek şûr tûj kirine, Tîrên xwe wek gotinên tal ava kirine,


Ji ber vê yekê gava ku ez bêm, ezê balê bikişînim ser wan fesadiyên ku bi peyvên xerab li hember me kirine. Ew qîma xwe bi van fesadiyan tenê nayne, birayan qebûl nake û rê nade wan ên ku qebûl dikin jî. Bi ser de jî, ew wan ji civînê davêje derve.


Ma ne ew in ku çêrî wî navê qenc dikin, ku li we hatiye kirin?


Şahidên derewîn derxistin pêş û şahidan got: «Ev mirov dev jê bernade, li hember vî cihê pîroz û Şerîetê gotinan dibêje.


Petrûs pirsî û got: «Hananya, çima Îblîs dilê te tije kir ku tu li Ruhê Pîroz derewan bikî û hinekê ji perên zeviyê ji xwe re hilînî?


Lê gava ku Fêrisiyan ev bihîst, wan got: «Ev mirov bi destê mîrê cinan Belzebûl, cinan derdixe.»


Lê ez ji we re dibêjim, her kesê ku li birayê xwe hêrs bibe, wê bê dîwankirin. Û kî ku ji birayê xwe re bêje: ‹Bêmejî!› wê li ber Dîwana Bilind bê kişandin pirsyarê. Û kî ku bêje: ‹Ehmeq!› ewê agirê dojehê heq bike.


Îsraêliyan wiha gotin: “Em li ba padîşah deh eşîr in. Heqê me ji we bêtir li ser Dawid heye. Baş e çima hûn me biçûk dibînin? Yên ku cara pêşî behsa anîna padîşahê me kiriye, ma ne em bûn?” Lê belê gotina Cihûdayiyan bi ser ya Îsraêliyan ket.


Û cenawir û pêxemberê derewîn bi wî re, bi hêsîrtî hatin girtin. Pêxemberê derewîn ew bû ku li ber cenawir nîşanên mezin dikirin û bi wan nîşanan ew ên ku deqa cenawir distandin û ji sûretê wî re diçûn ser çokan, dixapandin. Ev herduyên ha sax hatin avêtin nav gola êgir a ku bi kewkurtê dişewite.


Êdî ronahiya qendîlan Tu caran di nav te de ronahî nade Û êdî dengê bûk û zava Tu caran di nav te de nayê bihîstin. Bazirganên te giregirên dinyayê bûn Û hemû milet bi sêrbaziya te ji rê derketin.


Û bi wan nîşanên ku jê re hatibûn dayîn, da ku li ber cenawirê pêşî bike, wî ew ên ku li ser rûyê erdê rûdiniştin, dixapandin. Ji wan re digot ku sûretekî ji wî cenawirî re çêkin ê ku bi şûr hatibû birîndarkirin û dîsa dijiya.


Ejderê mezin yê ku jê re Îblîs û Şeytan tê gotin, ew marê kevin ê ku hemû dinya xapandiye, ew û milyaketên wî pê re hatin avêtin ser rûyê erdê.


Berî her tiştî vê bizanin ku di rojên dawîn de tinazkar wê derkevin, li gor xwestekên xwe rêve herin, tinazan bikin


Divê devê wan bê girtin, çimkî ew ji bo qezenca xwe ya qirêjî tiştên ku divê neyên hînkirin, hîn dikin û malan bi tevahî xera dikin.


Heta ji nav we bi xwe jî zilam wê derkevin û tiştên xwarûvîç bêjin, da ku şagirtan li pey xwe bibin.


Loma Xudan wiha dibêje: ‘Ezê te ji ser rûyê erdê bişînim. Ji ber ku te li dijî Xudan hînê serhildanê kir, tê îsal bimirî.’”


Min pistepista gelek kesan bihîst. Dibêjin: “Li her derê saw heye! Giliyê wî bikin! Emê jî bikin!” Hemû kesên min xwe spartiye wan, Li benda terpilîna min in. Dibêjin: “Belkî bixape û em wî têk bibin, Wê gavê heyfa xwe jê bistînin.”


Va ye, navê Xudan ji dûrî ve tê. Hêrsa wî rabû, Di nav dûyê bilind dibe de pê dikeve. Lêvên wî bi xezebê tije, Zimanê wî wekî agirekî ku dixwe û tune dike.


Ew jin ew in ku guhdariya şîreta Balam kir! Ew di meseleya Peor de bûn sedema nedilsoziya gelê Îsraêl a bi Xudan re. Loma kul ket nav civaka Xudan.


Avşalom ji Ahîtofêl re got: “Divê em çi bikin? Şîretekê li me bike.”


“Heke kesek, birayê te, kurê diya te, kur an keça te, jina paşila te, hevalê te yê ku wekî canê te ye, ji rê derdixe û bi dizî dibêje: ‘Em herin biperizin îlahan’ ku hûn û bav û kalên we pê nizanin,


Kurê jinika Îsraêlî çêrî navê Xudan kir û nalet anî. Ew anîn ba Mûsa. Diya wî ji eşîra Dan, Şelomîta keça Dîvrî bû.


Çaxê van jinan, qurban pêşkêşî îlahên xwe kir, wan gazî wan Îsraêliyan kir. Wan jî xwarina Moaviyan xwar û li ber îlahên wan çûn ser çokan.


Ku ew te ji jina çavlider Û ji zimanşîrîniya jina bêwefa biparêzin.


Lê hûn kesên ku êgir pêdixin Û bi çirûskan xwe radipêçin, Hûn hemû, di nav pêta agirê xwe de Û di nav çirûskên ku we pêxistine de bimeşin! Ya ku wê ji bo we ji destê min tê ev e: Hûnê di nav ezebê de razên.


Çimkî her cûre heywanên kûvî û teyr, yên ku dişêlin û afirîdên deryayê ji aliyê mirov ve tên girtin û hatine girtin.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite