Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




یعقوب 3:13 - Kurmanji Încîl

13 Di nav we de yê fêmdar û şehreza kî ye? Bila ew bi awayê jiyana xwe ya qenc kirinên xwe di nav nermiya şehrezayiyê de nîşan bide.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

13 Nava weda kʼî serwaxt û aqil e? Bira ew bi pʼergalîya xweye qenc, kirêd xwe bi milûktîya serwaxtîyê bide kʼifşê.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

13 Нава ԝәда кʼи сәрԝахт у аԛьл ә? Бьра әԝ бь пʼәргалийа хԝәйә ԛәнщ, кьред хԝә бь мьлуктийа сәрԝахтийе бьдә кʼьфше.

Gade chapit la Kopi

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

13 ناو وَدا که زانا و شارَزایَ؟ بِهلِن اَو مِرُو اَوه بِ ژیانا دوز نیشان دَت، بِ عمله گو بِ دل نِزِمیه نَ گو ژه حکمته تِن.

Gade chapit la Kopi




یعقوب 3:13
46 Referans Kwoze  

nermî û xwegirtin e. Li hember tiştên weha Şerîet tune.


Lê şehrezayiya ku ji jor e, berî her tiştî paqij e; piştre aştîhez, berbiwêr û nerm e. Bi rehmê û berê qenc tije ye, alînegir û ne durû ye.


Xwezî bi wan ên ku nefsbiçûk in, Çimkî ewê erdê par bistînin.


Îcar wek bijartiyên Xwedê yên pîroz û hezkirî, hûn dilovanî, qencî, nefsbiçûkî, nermî û bîhnfirehiyê li xwe bikin.


Di nav miletan de jiyaneke qenc bijîn. Û eger wek ku hûn xerabkar in ketma we bikin jî, bila kirinên we yên qenc bibînin û di Roja Edaletê de pesnê Xwedê bidin.


Bila çêrî kesî nekin, şerûd nebin, nerm bin û ji hemû mirovan re berbiwêr bin.


Divê ew bi nermî şîretan li yên dijraber bike, belkî Xwedê fersendê bide wan ku tobe bikin û rastiyê bizanin


Lê bila jiyana we hêjayî Mizgîniya Mesîh be, da ku ez bêm we bibînim, an neyêm jî, ez bibihîzim ku hûn di ruhekî de hîmgirtî ne û bi dil û can bi hev re ji bo baweriya Mizgîniyê tekoşînê dikin


Lê tu, ey mirovê Xwedê, ji van tiştan bireve û bikeve pey rastdariyê, jiyana xwedayî, bawerî, hezkirin, ragirtin û nermiyê.


Lê belê yek wê bêje: «Baweriya te heye, kirinên min hene!» Bê kirinên xwe baweriya xwe nîşanî min bide û ezê bi kirinên xwe ve baweriya xwe nîşanî te bidim.


Lê hûn «nifşekî bijartî, kahînên Padîşahiyê, miletekî pîroz û gelê Xwedê bi xwe ne, da ku hûn karên wî yên hêjabilind bidin bihîstin.» Wî, hûn ji tariyê gazî ronahiya xwe ya nedîtî kirine.


Ji ber vê yekê her cûreyê pîsîtiyê û xerabiya ku pirr bûye ji ser xwe bavêjin. Bi nermî peyva ku di dilê we de hatiye çandin û dikare canê we xilas bike, qebûl bikin.


Ma kî wek kesê şehreza ye? Kî bi maneya tiştekî dizane? Şehrezayî rûyê mirov ronî dike Û mirûzê tirş diguhere.


Yê şehreza vana digire, Aqilê wî ji kerema Xudan dibirre.


Bila tu kes xortaniya te kêm nebîne, lê tu di peyivînê de, di rabûn û rûniştinê de, di hezkirinê de, di bawerî û dilpakiyê de ji bawermendan re bibe mînak.


Ez Pawlos bi xwe, yê ku çaxê di nav we de ye bê zirav, lê çaxê ku ji we dûr e li hember we bi zirav tê dîtin, ez bi nermî û keremdariya Mesîh hêvî ji we dikim.


Nîrê min deynin ser stûyê xwe û ji min hîn bibin, çimkî ez nerm û ji dil nefsbiçûk im û hûnê rihetiyê ji bo canê xwe bibînin.


Birayên min, bila gelek ji we nebin mamoste, çimkî hûn dizanin em ên ku hîn dikin, emê di dîwana hê girantir re derbas bibin.


Di hezkirinê de bi hemû nefsbiçûkî û nermiyê bi bîhnfirehî hevdû ragirin.


Bila her kes karê xwe biceribîne. Hingê mirov ne bi kirinên hinekên din, lê tenê bi kirinên xwe dikare pesnê xwe bide.


Birano, eger yek di neheqiyekê de bê girtin, hûn ên ku ruhanî ne, yekî weha bi ruhê nermîtiyê bînin ser rê. Tu jî hay ji xwe hebe, da ku tu neyî ceribandin.


De îcar hezkirina xwe û sedemê pesindana me ya ji bo we, li ber civînan nîşanî wan bidin.


Yê ku dem û demsalan diguherîne ew e. Ew padîşahan derdixe ser têxt û tîne xwarê. Ew şehrezayiyê dide şehrezayan Û zanînê dide fêmdaran.


«Ji keç û kurên Siyonê re bêjin: ‹Va ye, Padîşahê te Bi nefsbiçûkî li kerê siwarbûyî, Li dehşikê, yanî li dehşikê kerê siwarbûyî tê ba te.› »


Tevahiya nefsbiçûkên welêt Yên ku bi rê û rêbazên Xudan dikin, Li Xudan bigerin! Li edaletê bigerin, Li nefsbiçûkiyê bigerin. Dibe ku di roja hêrsa Xudan de Hûn bên parastin.


Ma kî ewqasî şehreza ye ku vê yekê fêm bike? Ma devê Xudan ji kê re got ku ew gotina wî eşkere bike? Ji bo çi welat tune û wêran bû. Çima bû beriyeke wisa ku kes tê re derbas nabe?


Ruhê Reb Xudan li ser min e, Çimkî Xudan ez kifş kirim. Wî ez şandim ku mizgîniyê bidim bindestan, Birîna dilşikestiyan bipêçim, Azadiyê ji êsîran re Û vebûna zîndanê ji girtiyan re diyar bikim,


Çimkî Xudan ji gelê xwe razî ye, Ew nefsbiçûkan bi taca serketinê dixemlîne.


Wî ji mirov re got: “Va ye, tirsa Reb! Ev e şehrezayî! Fêmdarî jî, xwedûrxistina ji xerabiyê ye.”


Mûsa ji her kesê li ser rûyê erdê nefsbiçûktir bû.


Lê bila xemla we ya ku xera nabe, bi heyina we ya veşartî, bi ruhê we yê rihet û nermê ku li ba Xwedê pirr hêja ye be.


Ji bo ku hûn şerm bibin, ez van dibêjim. Ma di nav we de yekî şehreza peyda nabe, ku bikare di navbera birayan de dadgeriyê bike?


«Îcar her kesê ku van peyvên min dibihîze û tîne cih, mîna wî mirovê aqilmend e ku xaniyê xwe li ser latê ava kiriye.


Xudan wiha dibêje: “Bila şehreza bi şehrezayiya xwe, Mêrxas bi mêrxasiya xwe Û dewlemend bi dewlemendiya xwe pesnê xwe nede.


“Wê gelek keriyên deveyan, Wê deveyên ciwan ên Mîdyan û Eyfayê welatê te binixêmin, Wê her Sebayî were. Wê zêr û guniyê bînin Û mizgîniya pesindana Xudan bidin.


Kesê ku emrê wî tîne cih, tiştê xerab nayê serê wî. Dilê zilamê şehreza dizane Ku wê kengê çi bike.


Di riya rastî û dadperweriyê de, Bi berziya xwe li serketinê siwar be, Bila destê te yê rastê, karên tirsdar hîn bikin.


Di riya edaletê de, ew e ji bo nefsbiçûkan rêber, Ew riya xwe nîşanî wan dide her û her.


Bila rabûn û rûniştina we ji hezkirina peran dûr be; bi tiştê ku di destê we de ye razî bin. Çimkî Xwedê gotiye: «Ez tu caran te nahêlim, Ez tu caran te bernadim.»


Wê bindest şahiya xwe ya bi Xudan zêde bikin, Hejarên nav mirovan bi Pîrozê Îsraêl şa bin.


Lê belê, çawa yê ku gazî we kiriye pîroz e, hûn jî di hemû rabûn û rûniştina xwe de pîroz bin.


Ji bo xatirê bira û hevalên xwe, Ezê bêjim, «Aştî li ser te!»


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite