Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




یعقوب 1:19 - Kurmanji Încîl

19 Birayên min ên hezkirî, hûn vê bizanin: Bila her mirov di bihîstinê de bi lez be, di peyivîn û hêrsbûnê de giran be.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

19 Zanibin, xûşk-birayêd mine delal, bira her meriv bihîstinêda serxwe be, lê xeberdan û hêrskʼetinêda giran be,

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

19 Заньбьн, хушк-бьрайед мьнә дәлал, бьра һәр мәрьв бьһистьнеда сәрхԝә бә, ле хәбәрдан у һерскʼәтьнеда гьран бә,

Gade chapit la Kopi

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

19 اَی بِرایِت مِن یه عزیز، وِنَ بِزانِن: هر کَسَگ دِبی بیهیستِنه دا پَیت، قِسَدانه دا هِردو و کَربه دا ژی هِردو بیت!

Gade chapit la Kopi




یعقوب 1:19
54 Referans Kwoze  

Kesê zana hay ji zimanê xwe heye, Ruhê kesê fêmdar bêhnfireh e.


Kesê bi dev û zimanê xwe dikare, Canê xwe ji tengasiyan diparêze.


Kesê zû hêrs nabe gelek fêmdar e, Lê kesê hêrsok ehmeqiyê birûmet dike.


Gava gotin pir in, neheqî jî ne kêm e, Kesê biaqil devê xwe digire.


Beriya guhdariyê bersivandin, Ehmeqî û şermezariyê ye.


Kesê devê xwe digire, canê xwe diparêze, Lê kesê devê xwe nagire, helak dibe.


Kesê zû hêrs nabe, ji mêrxasekî, Kesê hay ji nefsa xwe heye, ji kesê fetha bajaran kiriye çêtir e.


«Hêrs bibin, lê guneh nekin;» bila roj li ser hêrsa we neçe ava.


Mirovê hêrsok pevçûnê dertîne, Lê kesê zû hêrs nabe, şer radiwestîne.


Lê niha hûn van hemûyan, xezebê, hêrsbûnê, xerabiyê, buxtanê û devpîsîtiyê ji xwe bikin.


Bila bi her xerabiyê re her tehlî, hêrs, xezeb, qîrîn û buxtan ji we dûr kevin.


Jiyan û mirin di destê zimên de ye, Kesên jê hez dikin, wê ji berê wî bixwin.


Bila aştiya Mesîh di dilê we de serwer be. Hûn wek endamên bedenekê ji bo vê aştiyê hatine gazîkirin û şikirdar bin.


Mirovê aqilmend zû hêrs nabe, Bexişandina sûcan wî rûmetdar dike.


Zimanê şehrezayan zanînê baş kifş dike, Lê ji devê bêaqilan ehmeqî diherike.


Kesê bi nefsa xwe nikare, Bajarekî hilweşiyayî û bêsûr e.


Kesê hêrsok ehmeqiyê dike Û hîlekar tê nefretkirin.


Lê ez ji we re dibêjim, her kesê ku li birayê xwe hêrs bibe, wê bê dîwankirin. Û kî ku ji birayê xwe re bêje: ‹Bêmejî!› wê li ber Dîwana Bilind bê kişandin pirsyarê. Û kî ku bêje: ‹Ehmeq!› ewê agirê dojehê heq bike.


Destpêka pevçûnê wekî berdana avê ye, Loma beriya ku pevçûn derkeve, dev jê berde.


Eger yek xwe dîndar dihesibîne, lê zimanê xwe desgîn nake û dilê xwe dixapîne, dîndariya wî pûç e.


Û ji bo vê yekê jî em bê rawestin şikir ji Xwedê re dikin ku çaxê we ji me peyva Xwedê bihîst, we ew ne wek peyva mirovan, lê wek peyva Xwedê qebûl kir. Bi rastî jî wisa ye, ev jî di nav we, bawermendan de dixebite.


Wan nexwest guhdariyê bikin. Wan karên nedîtî ku te di nav wan de kiribûn, ji bîr kirin. Wan serhişkî kir û serekek ji xwe re peyda kir ku vegerin Misrê û koletiya xwe. Lê tu Xwedayê bexişkar, keremdar û dilrehm î. Tu zû hêrs nabî û dilovaniya te zêde ye. Te ew bernedan.


Ev mirovên li wir ji yên li Selanîkê bêtir hişvekirî bûn. Wan peyv ji dil û can qebûl kir û her roj li ser Nivîsarên Pîroz lêkolîn kirin, ka gelo ev tişt wisa ne.


lê wan nikaribû tiştekî bibînin ku bi wî bikin, çimkî tevahiya xelkê ji dil guhdariya wî dikir.


Mirov di malê de wisa pirr civiyabûn ku heta li ber derî jî cih nemabû. Îsa peyva Xwedê hînî wan dikir.


Kesê hêrsok wê cezayê xwe bibîne, Tu wî rizgar jî bikî, neçar î dîsa bikî.


Ji ber vê yekê min zû şand pey te û te jî qenc kir ku tu hatî. Niha em hemû li vê derê li ber Xwedê amade ne, da ku em hemû tiştên ku Xudan li te emir kirine, bibihîzin.»


Wan herdem xwe da hîndariya Şandiyan, hevpariya ruhanî, şikandina nên û duakirinê.


Îcar hemû bacgir û gunehkar ber bi Îsa ve hatin, da ku guhdariya gotinên wî bikin.


Li cihê ku sekinîbûn rabûn ser xwe, ji çarîka rojê, ji Nivîsa Şerîeta Xwedayê xwe Xudan xwend. Ji çarîka wê rojê li sûcên xwe mikur hatin û ji Xudan re deverû çûn erdê.


Ne ji ber ku hûn rastiyê nizanin ez ji we re dinivîsim, lê ji ber ku hûn dizanin. Û hûn dizanin ku her derew ne ji rastiyê ye.


Gava yên ji nav miletan ev bihîst, şa bûn û pesnê peyva Xudan dan û yên ku ji bo jiyana herheyî hatibûn kifşkirin, bawerî anîn.


Dawid bi xwe ji wî re dibêje ‹Xudan›. Îcar ew çawa dibe kurê Dawid?» Elaleteke mezin bi dilxweşî guhdariya Îsa dikir.


Ezra her roj, ji roja pêşî heta roja dawî ji Nivîsa Şerîeta Xwedê xwend. Heft rojan cejn kirin. Di roja heştan de, li gorî rê û rêbazan civîna mezin hat çêkirin.


Çaxê kerê, milyaketê Xudan dît, di bin Balam de merixî. Li ser vê yekê Balam hêrs bû. Wî bi darê xwe li kerê xist.


Kesekî di gotina xwe de dilezîne nas dikî? Hêviya bêaqilan jî, ji hêviya wî zêdetir e.


Di wan rojan de Petrûs di nav xwişk û birayan de, ku hejmara wan li dora sed û bîst mirovan bû, rabû û got:


Birayên min, kengê hûn bikevin ceribandinên cûr bi cûr, vê yekê şahiyeke temam hesab bikin.


Birayên min ên hezkirî, neyên xapandin!


Birayên min, hûn ên ku baweriyê bi Xudanê me yê bi rûmet Îsa Mesîh tînin, cihêtiyê nexin nav mirovan.


Birayên min ên hezkirî, guhdar bin. Ma Xwedê belengazên li dinyayê nebijartine ku di baweriyê de dewlemend bin û bibin wêrisên wê padîşahiya ku wî soz daye wan ên ku ji wî hez dikin?


Ji eynî devî pîrozkirin û nifir derdikeve. Birayên min, divê ev ne weha be.


Birayên min, ketma hev nekin. Yê ku ketma birayê xwe dike û wî dadbar dike, ew ketma Şerîetê dike û Şerîetê dadbar dike. Eger tu Şerîetê dadbar bikî, tu ne ew î ku Şerîetê pêk tîne, lê belê tu li ser Şerîetê dadger î.


Îcar birayên min, berî her tiştî, sond nexwin. Ne bi erdê, ne bi ezmên û ne jî bi tiştekî din sond bixwin. Bila erêya we «Erê» û naya we «Na» be, da ku hûn neyên dîwankirin.


Birayên min, eger yek ji we ji rastiyê averê bibe û yekî din careke din wî li rastiyê bizivirîne,


Ji bo ku ew napeyivin, ez li bendê bimînim? Ji bo ku ew disekinin û bersivê nadin?


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite