Îşaya 6:2 - Kurmanji Încîl

² Li raserê wî Seraf disekinîn. Şeş baskên her yekî ji wan hebûn. Bi diduyan rûyê xwe dinixamtin, bi diduyan lingên xwe dinixamtin û bi diduyan difiriyan.

Îşaya 6:2 Referans Kwoze

Peyxam 4:8

Û ji çar afirîdan her yek ji wan şeş baskên wî hebûn, hawirdora wî û hundirê wî bi çavan tije bû. Bi şev û bi roj bê rawestin dibêjin: «Pîroz, pîroz, pîroz, Xudan, Xwedayê karîndarê her tiştî, Yê ku Hebû, Yê ku Heye û Yê ku Wê Bê.»

Zebûr 104:4

Tu bayê, ji xwe re dikî şandî, Tu agir û pêtê, ji xwe re dikî xizmetkar.

Zebûr 103:20

Ey hûn milyaketên wî, Xudan pîroz kin! Ey egîtên ku bi ya wî dikin, Wî gohdar bikin!

Îşaya 6:6

Ji Serafan yek ber bi min ve firiya û di destê wî de sotikeke êgir hebû. Wî ew bi maşikê ji ser gorîgehê hildabû.

Zebûr 18:10

Li Kerûbekî siwar bû û firiya, Li ser bazkên bayê bilind bû.

Padîşah I, 6:24

Baskê xerûbekî pênc gaz; yê din jî pênc gaz bû, ji seriyekî baskê heta seriyê din deh gaz bû.

Peyxam 14:6

Hingê min milyaketekî din dît ku di nava ezmên de difirî, Mizgîniyeke herheyî bi wî re bû, da ku Mizgîniyê bide yên ku li ser rûyê erdê rûdinin, yanî bide her milet, bavik, ziman û gelan.

Peyxam 8:13

Hingê min nêrî û min dengê eylo bihîst ku di nîvê ezmên de difirî û bi dengekî bilind digot: «Ji ber dengê boriyên wan sê milyaketên mayî yên ku wê li boriyê bixin: Wey, wey, wey li wan ên ku li ser rûyê erdê rûdinin.»

Peyxam 7:11

Hemû milyaket li hawirdora text û rihspiyan û afirîdên jîndar disekinîn. Û li ber text xwe deverû davêtin erdê, diperizîn Xwedê û digotin:

Daniyêl 7:10

Li pêş wî çemekî ji êgir diherikî. Bi hezaran hezar, Jê re xizmet dikirin. Bi deh hezaran deh hezar, Li pêş wî disekinîn. Dadgeh danîn, Kitêb vebûn.

Eyûb 15:15

Gava Xwedê bi pîrozên xwe ne ewle be Û ezman di çavê wî de ne pak be,

Eyûb 1:6

Rojekê hebûnên ezmanî hatin ku derkevin pêşberî Xudan û Îblîs jî bi wan re hat.

Padîşah I, 22:19

Mîxaya got: “Madem wisa ye guh bide gotina Xudan! Min Xudan dît. Ew li ser textê xwe rûniştiye û tevahiya artêşa ezmanan li çep û rasta wî bû.

Padîşah I, 8:7

Xerûban baskên xwe li ser cihê sindoqê vekirî bûn û ji jor ve sindoq û destiyên wê dinixamtin.

Padîşah I, 6:27

Silêman xerûb xistin odeya hundirîn. Baskên xerûban ji hev vekirî bûn. Baskekî ji wan digihîşt dîwarekî, baskê xerûbê din digihîşt dîwarê din. Baskên wan li nîveka odeyê li hev diketin.

Derketin 37:9

Xerûb baskên xwe li aliyê jorîn vedikirin û bi wan derxûn dinixamtin. Rûyê wan li hev bûn û li derxûn dinêrin.

Derketin 25:20

Wê xerûb baskên xwe li aliyê jorîn vekin û bi wan derxûn binixêmin. Wê rûyê wan li hev be û li derxûn binêrin.

Zebûr 89:7

Di civata ezmaniyan de ew Xwedêyek pirr bi heybet e, Ji hemû yên li der û dora xwe ew bêtir tirsdar e.

Eyûb 4:18

Binêrin, ew bi xulamên xwe ne ewle ye, Di milyaketên xwe de jî şaşîtiyan dibîne.

Padîşah I, 19:13

Gava Êlyas ev deng bihîst, rûyê xwe bi ebayê xwe nixumand û rabû li ber devê şikeftê sekinî. Dengek lê peyda bû û jê re got: “Êlyas tu li vir çi dikî?”

Derketin 3:6

Ez Xwedayê bavê te, Xwedayê Îbrahîm, Xwedayê Îshaq û Xwedayê Aqûb im.” Mûsa rûyê xwe nixamt, çimkî ew ditirsiya ku li Xwedê binêre.

Destpêk 17:3

Avram deverû çû erdê û Xwedê jê re got:

Îbranî 1:7

Ji bo milyaketan jî Xwedê dibêje: «Ew milyaketên xwe dike ba Û xizmetkarên xwe dike pêta êgir.»

Lûqa 1:10

Di dema şewitandina bixûrê de tevahiya elaleta xelkê li derve dua dikir.

Zekeriya 3:4

Milyaket, ji milyaketên pêşberî xwe re got: “Cil û bergên qirêj jê bikin.” Paşê berê xwe da Yêşû û got: “Va ye min sûcê li ser te rakir. Ezê cil û bergên xweşik li te bikim.”

Daniyêl 9:21

Gava min dua dikir, kesê ku min berê di dîtiniya xwe de dîtibû, Cebraîl, di dema pêşkêşiya ber êvarê de bi lez firiya û hat ba min.

Nehemya 9:6

“Tu, tenê tu Xudan î. Te ezmanan, ezmanên ezmanan, tevahiya nexşên wan, erd û hemû tiştên di wan de, derya û hemû tiştên tê de te afirandin. Tu can didî tevahiya wan. Hemû nexşên ezmanan li ber te deverû dibin.