12 Li ser zeviyên berdar, Li ser mêwên biber, Li singê xwe bixin,
Ferman pêk hat, Bajar sirgûn bû û hat birin. Xizmetkarên bajêr wekî kevokan şînê dikin Û li singê xwe dixin.
Ji barandina hêsiran, çav li min neman, Dilê min xwîn digirî. Ji ber şikestina gelê min ê delal, Kezeba min bû xwîn û herikî. Li kuçeyên bajêr zarok û berşîr xayîs dibin.
Li ser axa gelê min Ku devî û dirî derkevin, Li ser hemû malên şahiyê Yên li bajarê şên jî.
Va ye, wê Xudan dinyayê Xerab û wêran bike. Wê rûyê erdê serobino bike, Şêniyên wê belav bike.
Şeraba nû çikiya, Mêw çilmisîn, Dilşa hemû dinalin.
Wî mêwên min xera kir, Darhejîrên min kirin sîx, Qalikên wan qeşartin û avêtin erdê. Çiqlên wan fîqspî bûn.