5 Ya Mala Aqûb, werin em di ronahiya Xudan de rêve herin.
Demekê hûn tarîtî bûn, lê niha hûn bi Xudan ronahî ne. Îcar wek zarokên ronahiyê rêve herin,
Lê eger em di ronahiyê de rêve herin, wek ku ew di ronahiyê de ye, hevpariya me bi hevdû re heye û xwîna Kurê wî Îsa, me ji her gunehî paqij dike.
Da ronahiyê bide wan ên ku di tariyê de Û di bin siya mirinê de rûniştine Û ewê berê lingên me bide ser riya silametê.»
Tiştê ku me ji wî bihîstiye û peyva ku em dixwazin bi we bidin bihîstin ev e: Xwedê ronahî ye û li ba wî qet tarî tune ye.
“Bi dengê bilind gazî bikin, Xwe nedin paş! Dengê xwe wekî boriyê bilind bikin! Ji gelê min re serhildana wî Û ji Mala Aqûb re gunehên wî bibêjin.
Wê pir gel herinê û bêjin: “Werin Çiyayê Xudan, Werin, em herin Mala Xwedayê Aqûb, Ku ew riyên xwe hînî me bike Û em di rêçikên wî de bimeşin.” Çimkî wê rê û rêbaz ji Siyonê Û gotina Xudan ji Orşelîmê derkeve.
Xwezî bi wî gelî ku dizane bi şahî biqîre! Û di ronahiya rûyê te de dimeşe, ya Xudan.
Kerema xwe bide, Yên ku bi te dizanin, Edaleta xwe bide yên ku dilpak in.
Tevahiya rojê bi navê te şa dibin, Û bi rastdariya te bilind dibin.
