Îşaya 17:3 - Kurmanji Încîl

³ Wê li Efrayîmê bajarên bisûr, Li Şamê padîşahî nemînin. Wê bermayiyên Aramê Wekî rûmeta Îsraêlê bişikên. Ev e gotina Xudanê Karîndar.

Îşaya 17:3 Referans Kwoze

Hoşêya 9:11

Loma rûmeta Efrayîm wê wek çivîkekê bifire û here, Wê ne zarokanîn, ne bizarobûn, Ne jî bizaromayîn hebe.

Îşaya 8:4

Çimkî hê ku zarok hînî gotina: ‘Dayê, bavo’ nebûye, wê Padîşahê Aşûrê dewlemendiya Şamê û talanê Sameryayê ji xwe re bibe.”

Îşaya 7:16

Lê gava qencî û xerabiyê ji hev dernexe, wê axa herdu padîşahên tu ji wan gelekî ditirsî vikîvala bibe.

Îşaya 7:8

Çimkî Şam paytexta Aramê, Resîn jî serekê wê ye. Wê Efrayîm jî di nav şêst û pênc salan de bişikê û ji miletbûnê derkeve.

Amos 8:14

Kesên bi navê Aşîmaya îlaha Sameryayê sond dixwin û dibêjin: ‘Ya Dan, bi navê îlaha te’ Û ‘Ya Beêr-Şevayê, bi navê îlaha te,’ Wê bikevin û careke din ranebin.”

Hoşêya 10:14

Loma wê di nav gelê we de, xirecira şer derkeve, Wê tevahiya bircên te bên hilweşandin. Çawa ku Şalman di roja şer de Bêtarbêlê xera kir, Dayik û zarok li erdê xistin û perçe kirin.

Hoşêya 8:8

“Îsraêl hat daqurtandin, Ew niha di nav miletan de, Mîna firaxekî ye ku kesek naecibîne.

Hoşêya 3:4

Çimkî gelê Îsraêl wê demeke dirêj bê padîşah û serek, bê qurban û kevirbel, bê êfod û pûtê malê bimînin.

Hoşêya 1:6

Jin careke din bi zaro ma û keçek anî. Xudan ji Hoşêya re got: “Navê wê bike Lo-Ruhama. Ji ber ku ezê êdî li ber Mala Îsraêl nekevim, ezê nebexişînim.

Hoşêya 1:4

Xudan jê re got: “Navê kurik deyne Yîzreyêl. Çimkî di demeke nêzîk de ezê tola xwîna ku li Yîzreyêlê hatiye rijandin, ji Mala Yêhû bistînim û dawiya padîşahiya Mala Îsraêl bînim.

Îşaya 17:4

Wê rojê, wê rûmeta Aqûb qels bibe, Wê bezê goştê wî bihele.

Îşaya 16:14

Lê niha Xudan dibêje: “Tam piştî sê salan, wê rûmeta Moavê, tevî hemû qelebalixa wê ya mezin rezîl bibe. Kêm kesên saxmayî jî, wê bêhêz bibin.”

Îşaya 10:9

Ma Kalno ne wekî Karkemîş e? Hama ne wekî Arpadê ye? Samerya jî ne wekî Şamê ye?

Padîşah II, 17:6

Di neh saliya padîşahiya Hoşêya de Padîşahê Aşûrê Samerya stand û gelê Îsraêl sirgûnê Aşûrê kir. Wî ew li Halahê, li Gozana li ber keviya Çemê Xabûrê û li bajarên Medan da bicihkirin.

Padîşah II, 16:9

Padîşahê Aşûrê guhdariya wî kir. Berê xwe da Şamê û bajar bi dest xist. Paşê xelkê wê derê sirgûnê bajarê Qîrê kir, Resîn jî kuşt.

Îşaya 25:2

Te bajar kir şikêra keviran, Bajarê bisûr kir wêrane. Te qesra xerîban ji bajarbûnê deranî, Wê êdî tu caran neyê çêkirin.