Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Îşaya 10:1 - Kurmanji Încîl

1 Wey li wan kesan Ku qanûnên neheq dertînin Û rêbazên nerast dinivîsin

Gade chapit la Kopi




Îşaya 10:1
39 Referans Kwoze  

Wey li we Şerîetzanan! We rahiştiye mifta zanînê; hûn bi xwe neketin hundir û yên dixwestin bikevin hundir jî, we nehişt bikevinê.»


«Wey li we hûn Şerîetzan û Fêrisîno! Hey hûn durûno! Hûn dehyeka pûng, rizyan û kîmyona xwe didin, lê hûn tiştên Şerîetê yên hê girîngtir, dadperwerî, rehm û baweriyê dihêlin. Diviya ku we ev bikirana û dev ji yên din jî bernedana.


Dema ku serekên kahînan û parêzgeran ew dît, qîriyan û gotin: «Wî li xaçê bixe, wî li xaçê bixe!» Pîlatos ji wan re got: «Hûn bi xwe wî bibin li xaçê bixin. Ez bi xwe tu sedemê sûckirina wî nabînim.»


Dê û bavê wî ji ber ku ji wan ditirsiyan weha peyivîn. Çimkî ji xwe serekên Cihûyan gotina xwe kiribûn yek: Her kesê ku bigota ew Mesîh e, ewê ji kinîştê bihata avêtin.


“Ma wê hemû miletên bindest wî biçûk nebînin, Tinazên xwe pê nekin û nebêjin: ‘Wey li wî, tiştê ne yê wî ye desteser dike! Heta kengê tê xwe bi standina xeracê dewlemend bikî?’


Wey li wan kesan ku heta cih namîne zeviyan li zeviyên xwe, Xaniyan li xaniyên xwe zêde dikin. Êdî tenê hûn di nav vî welatî de rûdinin.


Wey li wan! Ew li ser riya Qayîn çûn û ji bo qezencê xwe avêtin nav xapandina Balam û di serhildana Qorax de helak bûn.


Ji xwe Kurê Mirov wek ku li ser wî hatiye nivîsîn, wê here. Lê wey li wî mirovê ku Kurê Mirov bide dest! Wê ji bo wî çêtir bûya ku ew nehata dinyayê.»


«Wey li we hûn Şerîetzan û Fêrisîno! Hey durûno! Hûn gorên pêxemberan ava dikin û qubên mirovên rast dixemilînin.


«Wey li we hûn Şerîetzan û Fêrisîno! Hey hûn durûno! Hûn wek gorên spîkirî ne, ku ji derve xweşik xuya dibin, lê hundirê wan tije hestiyên miriyan û hemû tiştên qirêjî ne.


Wey li wî ku bi xwînrijandinê bajaran ava dike, Bi zordarî gundan çêdike!


Wey li wî ku xaniyê xwe Bi qezenca neheq dadigire, Ji bo ku ji felaketê bireve, Mala xwe li bilindciyan ava dike!


We qanûnên Omrî û hemû kirinên Mala Ahav pêk anîn, Hûn beşdarî fen û fûtên wan bûn. Loma ezê we bikim wêrane Û şêniyên we bikim sedema fîkandinê. Hûnê barê riswatiya welatê min hilgirin.”


«Wey li te Xorazînê! Wey li te Beytsaydayê! Eger ew kerametên ku li nav we hatin kirin, li Sûr û Saydayê bihatana kirin, wanê ji zû ve di nav xirarî û xweliyê de tobe bikira.


Wey li wî ku ji pûtê darîn re dibêje: ‘Hişyar bibe!’ Ji kevirê lal re dibêje: ‘Rabe ser xwe!’ Ma pût rê nîşan dide? Va ye, bi zêr û zîv hatiye pêçan, Lê di navê de hilma jiyanê tuneye.


Wey li wî ku bi cîranên xwe dide vexwarin, Şerabê dide heta ku serxweş dibin, Ku li tazîbûna wan binêre.


“Wey li wî mirovî Ku qesra xwe bi nerastiyê Û odeyên xwe yên li jorê bi neheqiyê ava dike, Cîranê xwe bêpere dide xebatê Û heqdestê wî nadê.


Wey li wan kesan ku xerabiyê bi benên ji derewan Û guneh bi werîsê erebeyan dikişînin.


Wey li xeraban! Wê xerabî bi wan bibe, Wê kirina destên wan bê pêşiya wan.


Na! Hûn bi dil neheqiyê dikin, Li nav welat, hûn zordariya destê xwe datînin mêzînê.


Wey li wan kesan ku serê sibê zû radibin Û didin pey meyê. Ew derengê şevê jî şerabê vedixwin Heta ku li hev sor dibin.


Du şahidên derewîn hatin û li pêşberî wî rûniştin. Wan zilaman li ber gel li ser Navot got: “Navot nalet li padîşah û Xwedê kir.” Bi vî awayî şahidî kirin. Li ser vê yekê wan ew derxist derveyî bajêr, da ber keviran û kuşt.


Xudan bi rîspî û serekên gel re Dîwanê dike û dibêje: “Yê ku rez xwarine û qedandine hûn in, Malê talanê bindestan di xaniyên we de ne.


Bi bertîlê xeraban mafdar dertînin, Mafên mafdaran ji destê wan distînin.


Kesên bi gotinên xwe Mirovan sûcdar dertînin, Li dijî dadgerê dergehê bajêr dafik datînin Û bêsedem heqê rastan dixwin. Wê bên telefkirin.


Kesê doza rast dike, Kesê ji bo edaletê diçe dîwanê nemaye. Ew bi valahiyê ewle ne û derewan dikin, Ew bi derdên kesên din avis in û xerabiyê tînin.


Me li dijî Xudan înkar û serhildan kirin, Me dev ji riya Xwedayê xwe berda. Em gotinên zordestî û asîtiyê dikin, Em bi peyvên bi hîle avis dibin.


Tê di dozeke de meyla kesê belengaz jî nekî.


“Di dozekê de heqê kesê hejar nede xwarin.


Ew serê belengazan di nav toza erdê de diperçiqînin Û bindestan li ser rê dehf didin. Bav û kur diçin heman keça ciwan Û navê min ê pîroz xerab dikin.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite