Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Hoşêya 9:8 - Kurmanji Încîl

8 Ji bo Xwedê, pêxember nobedarê Efrayîm e. Lê li seranserê riyên wî dafik hene, Li Mala Xwedayê wî jî dijminatî heye!

Gade chapit la Kopi




Hoşêya 9:8
42 Referans Kwoze  

“Ya kahinno, guh bidin vê yekê! Ya Mala Îsraêl, baş guhdarî bikin! Ya kesên li qesra padîşah bibihîzin! Çimkî ev hikim li ser we ye. Hûn li Mîspayê bûn dafik, Li Çiyayê Tavorê bûn toreke raxistî.


Çêtirê wan wekî zîwanê ye, Herî dilrastê wan mîna stiriyan e. Lê çawa ku pêxemberên wan ew hişyar kirin, Roja cezakirina wan hat. Niha şaş û metel in.


Ya Orşelîm, min nobedar danîn ser dîwarên te! Wê hemû şev û rojan qet dengê xwe nebirin. Ya kesên ku Xudan bi bîr tînin Ku ew bêhna xwe venedin!


Bi ya rêberên xwe bikin û ji gotina wan dernekevin. Çimkî ew wek ên ku wê hesab bidin, berevaniya canê we dikin. Guh bidin wan, da ku ew vê yekê ne bi nalîn, lê bi dilxweşî bikin. An na, wê ji bo we bê kêr be.


Karên ku tu kesî nekirine, eger min di nav wan de nekiribana, wê gunehên wan tunebûya. Lê niha wan dît û dîsa hem ji min hem jî ji Bavê min nefret kirin.


Ev yek ji ber gunehên pêxemberên wê Û neheqiyên kahinên wê çêbû Ku di nav wê de xwîna rastan rijand.


Pêxemberên te dîtiniyên pûç û derewîn li ser te dîtin. Wan sûcên te dernexistin meydanê Ku tu vegerî firehiya berê. Erê wan peyamên pûç û xapînok li ser te dîtin.


Çimkî wê roj bê Ku nobedar li herêma çiyayî ya Efrayîmê bêjin: ‘Rabin em hilkişin Siyonê, ba Xwedayê xwe Xudan!’”


Îcar min got: “Ax, ya Reb Xudan, pêxemberan ji wan re got: ‘Hûnê şûr nebînin. Wê xela li ba we ranebe û ezê li vir aştiya mayînde bidim we.’”


Min nobedar danîn ser serê we ku gotin: ‘Guhdariya dengê boriyan bikin.’ Lê wan got: ‘Emê guhdariyê nekin.’


Wan birîna gelê min bi sistî kewand. Gava aştî tuneye, ew dibêjin: ‘Aştî, aştî!’


Nobedar li bajêr rastî min hatin. Min pirsî: “Gelo we delalê min nedîtiye?”


Rojekê gava miriyek dihat veşartin dîtin ku komeke rêbiran tê. Wan mirî avêt gora Êlîşa û reviyan. Gava mirî li hestiyên Êlîşa ket, sax bû û rabû ser piyan.


Fermandar, bersiva zilamê Xwedê dabû û gotibû: “Heke Xudan di ezmanan de pencereyan jî veke, ma wê ev pêk bê?” Êlîşa jî gotibû: “Tê bi çavên xwe bibînî, lê tê jê nexwî.”


Fermandarê ku padîşah xwe dispartê, ji zilamê Xwedê re got: “Heke Xudan di ezmanan de pencereyan jî veke, ma wê ev tişt bibe?” Êlîşa got: “Tê bi çavên xwe bibînî, lê tê jê nexwî.”


Ji ber vê yekê, heta hetayê wê kotîbûna Naeman, bi te û bi ziriyeta te re be.” Bi vî awayî Gêhazî, ji ba Êlîşa, bi laşekî wek berfê spî yê kotîbûyî derket.


Rabû û çû li gorî gotina zilamê Xwedê li Çemê Şerîayê heft caran noqî avê bû. Laşê wî wekî laşê zarokekî biçûk, vegeriya halê xwe yê berê û paqij bû.


Xulamê wî got: “Ev çi ye ku ez deynim ber sed zilamî?” Êlîşa got: “Bide gel bila bixwe, çimkî Xudan wiha dibêje: ‘Wê bixwin û wê ji ber wan jî bimîne!’”


Êlîşa got: “Naxwe arvan bînin.” Wî ew avêt nava sîtilê û got: “Niha ji civatê re dagire bila bixwin.” Di sîtilê de tiştekî ku zirarê bide nema.


Çû ber kaniya avê, xwê avêtê û got: “Xudan wiha dibêje: ‘Min av paqij kir. Êdî tu caran wê mirin û bêberî jê çênebe.’”


Ebayê ku ji ser Êlyas ketibû, hilda li avê xist û got: “Xudan Xwedayê Êlyas li ku ye?” Gava wî jî li avê xist, av bi wî alî û vî alî ve bû du şeq û Êlîşa derbas bû.


Mîxaya jê re got: “Heke tu esse bi xêr û silamet vegerî, wî çaxî wê bê zanîn ku Xudan bi riya min negotiye.” Wî berdewam kir û got: “Ya gelno, guhdarî bikin!”


“Wî got: ‘Ezê herim û di devê hemû pêxemberên wî de bibim ruhekî xapînok.’ “Xudan got: ‘Bila. Tê bixapînî û bi ser bikevî. Here bike!’


Lê eger bi derewkariya min rastiya Xwedê ji bo rûmeta wî zêde dibe, çima ez dîsa wek gunehkarekî, sûcdar têm derxistin?


Sîdqiyayê kurê Kenaena ji xwe re qiloçên hesinî çêkirin û got: “Xudan wiha dibêje: ‘Heta Aramî biqedin tê bi van qiloçan li wan bixî.’”


Paşê Padîşahê Îsraêlê, bi qasî çar sed pêxember civandin û ji wan re got: “Gelo ez herim şerê Ramot-Gîladê yan neçim?” Wan jê re got: “Rabe here. Wê Reb bajêr bide destê padîşah.”


Niha tevahiya Îsraêlê pê bihesîne ku tevî çar sed û pêncî pêxemberên Baal û çar sed pêxemberên Aşêrayê ku li ser sifreya Îzabelê xwarin dixwin, li Çiyayê Karmelê li ba min bicivîne.”


Piştî demeke dirêj, di sê saliya xelayê de gotina Xudan ji Êlyas re hat û got: “Here xwe nîşanî Ahav bide. Ezê baranê bibarînim ser axê.”


Êlyasê ji Tîşbeya Gîladê ji Ahav re wiha got: “Bi navê Xudanê Jîndar ê Xwedayê Îsraêl ku ez li ber sekinî me, bêyî ku ez bêjim, wê di salên bê de, ne xunav hebe, ne jî baran.”


Canê me, Wek çûkekê ji dahfika nêçîrvanan xelas bû, Dafik şikest, em xelas bûn.


Çimkî mirov bi dema xwe nizane. Masî çawa dikevin torê Û çivîk dikevin dafikê, Gava dema xerab jinişkave hat, Mirov jî wisa tên girtin.


“Min di nav pêxemberên Sameryayê de ev kirêtî dît: Wan bi navê Baal pêxemberî kir Û gelê min Îsraêl averê kir.


Rojên cezakirinê hatin, Rojên hesabkirinê hatin, Bila Îsraêl vê bizanibe! Lê ji ber zêdebûna sûcê te Ji ber mezinahiya dijminatiya te, Li gorî we pêxember ehmeq, Mirovê ruhanî jî dîn e!


Wek di rojên Gîvayê de, Her ku çû dilê wan xerabtir bû. Xwedê wê neheqiyên wan bi bîr bîne, Cezayê gunehên wan bide.


Pêşî, ez wekî berxê belengaz bûm ku dibin serjêkirinê. Min nizanibû ku wan li dijî min fen û fût kir û got: “Em darê bi fêkiyê wê re xera bikin! Em wî ji diyarê zindiyan helak bikin Ku careke din navê wî neyê bibîranîn.”


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite