Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Hoşêya 7:2 - Kurmanji Încîl

2 Lê ew nafikirin, Ez tevahiya xerabiyên wan tînim bîra xwe. Gunehên wan ew dorpêç kirine, Va ye li ber çavê min in.

Gade chapit la Kopi




Hoşêya 7:2
33 Referans Kwoze  

Tiştekî nixumandî tune ku xuya nebe û tiştekî veşartî tune ku neyê zanîn.


Te sûcên me danîn ber xwe, Te gunehên me yên bi dizî danî ber roniya rûyê xwe.


Xudan bi navê rewnaqiya Aqûb sond xwar: “Ezê hemû karên wan qet ji bîr nekim.


Xudan li ser vî gelî wiha dibêje: “Wan ji gerê hez kir Û ji lingê xwe re nebûn asteng. Loma Xudan ji wan ne razî ye, Niha wê neheqiyên wan bi bîr bîne, Wê ji ber gunehên wan, ceza bike.”


Wê xerabiya te, te terbiye bike, Wê çivanokiya te erzê te bide şikandin. Bizane û bibîne, Xwedayê xwe Xudan berdan, Tiştekî xerab û tehl e. Tirsa min li ba te tuneye.” Ev e gotina Reb Xudanê Karîndar.


Tu afirîn tune ku ji wî veşartî ye. Lê her tişt li ber çavê yê ku divê em hesab bidinê tazî û vekirî ye.


Ji ber vê yekê, heta ku Xudan bê, beriya wext, dîwana tiştekî nekin. Xudan wê tiştên di tariyê de veşartî ronahî bike û niyeta dilan eşkere bike. Hingê pesnê her kesî wê ji Xwedê be.


Wek di rojên Gîvayê de, Her ku çû dilê wan xerabtir bû. Xwedê wê neheqiyên wan bi bîr bîne, Cezayê gunehên wan bide.


Tu di şêwir de mezin û di karan de hêzdar î. Çavê te li ser hemû kirinên mirovan e. Tu li gorî rê û berê kirinên her kesî didî wan.


Çimkî ez hemû riyên wan dibînim. Tu karê wan ji min ne veşartiye. Neheqiyên wan jî li ber çavê min in.


“Rê û kirinên te ev anî serê te, Ev cezayê te ye. Bi rastî tehl e û gihîştiye dilê te.”


Di ziyafetên wan de, Çeng û tembûr, def û bilûr tê lêxistin, Şerab tê vexwarin. Lê ew bala xwe nadin karên Xudan, Li kirinên destê wî nanêrin.


Gunehên min ên xortaniyê û serhildanên min bibîr neyne, Li gor kerema xwe, Ji bo qenciya xwe min bibîr bîne ya Xudan.


Hukmê xwe ajot, Xudan xwe da nasîn, Zilamê xerab, bi karê destê xwe bû hefsîn. Hîgayon.


Ew ji min re qurban serjê dikin, Ew bixwe jî dixwin. Lê dîsa jî Xudan ji wan qurbanan ne razî ye. Wê niha neheqiyên wan bîne bîra xwe, Wê cezayê gunehên wan bide; Wê vegerin Misrê.


Ga xweyê xwe dizane, Ker jî afirê xweyê xwe. Lê Îsraêl nizane, Gelê min fêm nake.”


«Vê fêm bikin, hûn, ey yên Xwedê ji bîr kirine! An ezê we perçe bikim, kesî we rizgar ke nîne.


“Çimkî çavê wî li ser riyên mirovan e Û hemû gavên wan dibîne.


Xwezî biaqil bûna û ev yek fêm bikirana Û li ser dawiya xwe têgihiştî bûna.


“Lê heke hûn wiha nekin, wê gavê hûnê li dijî Xudan guneh bikin û bawer bin wê sûcê we pêsîra we bernede.


Tu kesek ji wan nayîne bîra xwe, Zanîn û fêmdarî jî tuneye ku bêjin: “Min nîvdarekî di êgir de şewitand Û li ser perengên êgir nan pijand. Min goşt biraşt û xwar. Ma ez bi ya ku maye pûtekî kirêt çêkim? Ma ez li ber perçeyekî darî deverû herim erdê?”


Ya Xudan, ew di tengasiyê de li te geriyan, Gava terbiyekirina te gihîşt wan, Wan duaya bêdeng ji nava xwe rijand.


“Gunehê gelê Cihûda bi pênûsa hesin hat nivîsandin. Bi serikê wê yê ji elmas li ser textê dilê wan, Li ser qiloçên gorîgehan hate kolandin.


“Ma Xudan bixûr ji bîr kir ku we, bav û kalên we, padîşah û serekên we û gelê welêt li bajarên Cihûdayê û kolanên Orşelîmê şewitand? Ma haya wî jê tunebû?


Tiştên hatine serê gel Wê bên serê kahinan jî. Ji bo riyên wan ezê wan ceza bikim, Kirinên wan jî ezê bînim serê wan.


“Tevahiya xerabiyên wan li Gîlgalê destpê kir. Loma min li wê derê ji wan nefret kir. Ji ber xerabiya karên wan Ezê wan ji mala xwe bavêjim. Êdî ezê ji wan hez nekim, Tevahiya serekên wan serhildêr in.


Doza Xudan bi Cihûda re heye. Wê li gorî riya wî, ziriyeta Aqûb ceza bike, Wê cezayê kirinên wî bide.


“Rabe, here Nînewayê, wî bajarê mezin. Li dijî wî dengê xwe bilind bike, çimkî xerabiya wan gihîşt heta ba min.”


Di dilê xwe de dibêjin, «Ji bîr kir Xwedê, Nixamt rûyê xwe, hew dibîne vê.»


Piştî du rojan wê me vejîne, Di roja sisêyan de wê me rake ser piyan Ku em li pêş wî bijîn.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite