12 Ez ji bo Efrayîm wekî bizûzê me, Ji bo Mala Cihûda jî wekî kifikê me.
Çimkî wê bizûz wan wekî cilan Û kurm wan wekî hiriyê bixwin. Lê wê rastiya min herheyî be, Rizgariya min ji bo hemû nifşan bimîne.”
“Loma kesek telef dibe, Wekî tiştê riziyayî û cilê bizûzxwarî ye.
Lê roja din ber destê sibê, Xwedê kurmikek şand, kurm li şînahiyê ket û ew hişk kir.
Va ye, wê Reb Xudan ji min re bibe alîkar, Ma ew kî ye ku min sûcdar dertîne? Va ye, wê hemû wekî cilan bibin pertal, Wê bizûz wan bixwe û biqedîne.
Jina çê taca serê mêrê xwe ye, Lê jina şermê tîne, rizîbûna hestiyê wî ye.
Ji ber gunehê wan, Tu ceza dikî mirovan, Wek bizûzê diqedînî, ya ku ezîz e li ber dilê wan. Ya rast, herkes tenê hilmek e.
Loma çawa ku agir pûş dixwe, Çawa ku giyayê ziwa di nav pêta êgir de jinişkave dikeve, Wê koka wan birize, Kulîlkên wan wek tozê berhewa bibin. Çimkî wan dev ji Şerîeta Xudanê Karîndar berda, Gotinên Pîrozê Îsraêl kêm dît.