Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Hoşêya 13:1 - Kurmanji Încîl

1 Gava Efrayîm dipeyivî, herkes dilerizî. Ew li Îsraêlê mezin dihat hesibandin, Lê gava ew perizî Baal, sûc kir û mir.

Gade chapit la Kopi




Hoşêya 13:1
26 Referans Kwoze  

Her gava pêxemberan gazî Îsraêl dikir, Îsraêl xwe ji wan dûr dixist. Qurban ji Baalan re serjê kirin, Ji pûtan re bixûr pêxistin.


Çimkî her kesê ku xwe bilind bike, wê bê nizimkirin û her kesê ku xwe nizim bigire, wê bê bilindkirin.»


Beriya ketinê dilê quretî, Beriya rûmetê jî nefsbiçûkî tê.


Yarovam li herêma çiyayî ya Efrayîmê, bajarê Şexemê çêkir û li wir ma. Paşê ji wir çû û bajarê Penûêlê çêkir.


Samûêl got: “Tevî ku te xwe biçûk jî didît, ma tu nebûyî serekê eşîrên Îsraêl? Xudan tu kirî padîşahê gelê Îsraêl.


Efrayîmî çekên xwe hildan, derbasî Safonê bûn û wan ji Yîftah re got: “Çima gava tu çûyî û te li dijî Emmoniyan şer kir, te gazî me nekir? Emê te bi mala te ve bişewitînin.”


Efrayîmiyan ji Gîdyon re got: “Te çima wisa kir?! Gava tu li dijî Mîdyaniyan çûyî şer, te gazî me nekir.” Wan erzê wî bi dijwarî şikand.


Di vê navberê de Xudan ji Yêşû re wiha got: “Ji îro pê ve ezê te li ber çavê tevahiya gelê Îsraêl mezin bikim. Wê bizanibin ku çawa ez bi Mûsa re bûm, wisa jî bi te re me.


Kesên ku Mûsa ji bo lêkolîna welêt şandibûn ev bûn. Mûsa navê Hoşêyayê kurê Nûn guhert û kir Yêşû.


ji eşîra Efrayîm Hoşêyayê kurê Nûn,


Paşê eşîra Efrayîm di bin ala xwe de li gorî yekîneyên xwe bi rê ket. Êlîşamayê kurê Emmîhûd li ser yekîneya wan bû.


lê ji dara zanîna qencî û xerabiyê nexwe. Çimkî gava tu jê bixwî, tê esse bimirî.”


Hezkirina Mesîh me didehfîne, çimkî bîr û baweriya me ev e ku yek ji bo hemûyan mir. Nexwe hemû mirin.


Loma ka çawa bi saya yek mirovî guneh ket dinyayê û ji guneh mirin hat, wisa jî mirin derbasî hemû mirovan bû, çimkî hemûyan jî guneh kir.


Destê min ev hemû çêkirin Û ew hemû wisa çêbûn.” Ev e gotina Xudan. “Ez li vî kesê dinêrim, Li kesê bindest, ruhşikestî Û ji ber peyva min dilerize.


“Mirovan guhdariya min dikir, Ew disekinîn û li ber şêwra min bêdeng diman.


Piştî gotina min, dengê xwe nedikirin, Peyva min li ser wan dilop dilop diket.


Lê wê nizanibû ku min ev tişt dabûn wê; Dexil, şerab û rûnê zeytê. Min bi têra xwe zîv dabû wê, Wê jî ew zêr pêşkêşî Baal kir.


Wan padîşah danîn, lê ji min nepirsîn; Serek ji xwe re kifş kirin, Lê haya min ji wan tunebû. Wan ji zêr û zîvên xwe ji xwe re pût çêkirin, Loma wê helak bibin.


Çimkî Şam paytexta Aramê, Resîn jî serekê wê ye. Wê Efrayîm jî di nav şêst û pênc salan de bişikê û ji miletbûnê derkeve.


Ezê niha li ber çavên yarên wê Eybên wê derxim holê. Wê tu kes wê ji destê min dernexe.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite