Ji bo ku ew bikaribin bi şev û bi roj bimeşin, Xudan bi roj di nav stûneke ewran de li pêşiya wan diçû û bi şev jî di nav stûneke agirîn de li wan dikir ronahî.
Wê Xudan her aliyê Çiyayê Siyonê û ser civînên wê derê nava rojê, bi ewr û dûyê, şevê jî bi şewqa pêta êgir biafirîne. Wê xêliyek li ser hemû rûmetê be.
Wê vê yekê ji şêniyên welêt re eşkere bikin. “Ya Xudan, wan bihîst ku tu di nav vî gelî de yî. Çimkî tu rû bi rû xuya dibî, ewrê te li ser wan disekine û tu bi roj di nav stûna ewran de û bi şev di nav stûna êgir de rêve diçî.