Lê heke mêrê wê bibihîze û li dij derkeve, wê soza li ser wê û gotina bêyî ku bifikire gotiye û bi vî awayî xwe xistiye bin bar betal bibe. Wê Xudan keçikê bibexişîne.
Êlqana li ser vê yekê wiha got: “Çawa dixwazî wisa bike. Heta zarok ji şîr hat vekirin, li vir bimîne. Bila Xudan soza xwe pêk bîne.” Îcar heta ku kurê Hannayê ji şîr vebû, li malê ma û wê şîr dayê.
Jinan got: “Erê! Gava me ji Şahbanûya Ezmanan re bixûr pêdixist û pêşkêşiyên rijandinê dirijandin, qey haya mêrên me jê tunebû ku em kilorên bi sûretê wê çêdikin û jê re pêşkêşiyan dirijînin?”
Wê soz da û got: “Ya Xudanê Karîndar, heke tu bi rastî hay ji şikestina xulama xwe hebî û min bînî bîra xwe, xulama xwe ji bîr nekî û kurekî bidî min, heta sax be ezê wî pêşkêşî riya te bikim. Wê tu caran gûzan bi serê wî nekeve.”
Mesela, jineke mêrkirî heta ku mêrê wê sax e, bi qanûnê pê ve girêdayî ye; lê eger mêrê wê bimire, ew ji wê qanûna ku wê bi mêr ve girêdide, azad dibe.