29 Balam ji kerê re got: “Tu henekên xwe bi min dikî. Di destê min de şûr hebûya minê hema wê gavê tu bikuştayî.”
Rast hewcedariya heywanê xwe dizane, Lê rehma xeraban jî zordarî ye.
Çimkî fikrên xerab, kuştin, zîna, fuhûşî, dizî, şahidiya derewîn û çêr ji dil dertên.
Xerabiya her tiştê ku li ser rûyê erdê tê kirin ev e: Heman tişt tê serê hemûyan. Herwiha di dema ku dijîn de, dilê mirovan bi xerabî û dînîtiyê tije ye. Piştre ew tevî miriyan dibin.
Ehmeq yekser hêrsa xwe kifş dikin, Lê aqilmend guh nadin tinazan.
Kerê ji Balam re got: “Di hemû jiyana te de, kera ku heta îro tu lê siwar bûyî, ne ez im?! Min berê qet li te wiha kiribû?” Balam got: “Na.”
Lavan got: “Baş e, bila li gorî gotina te be.”