Êdî wê pesnê Moavê nemîne, Li Heşbonê wê li dijî wê fen û fût bikin. Wê bibêjin: ‘Werin em bişikênin, Bila ji miletbûnê bikeve!’ Madmênîno! Hûnê hiş bin! Wê şûr li pey we keve.
Stûyê te wekî birca ji diranê fîlan e, Çavên te mîna hewzên Heşbonê ne, Hewzên li ber dergehê Bat-Rabbîmê. Pozê te wekî birca Lubnanê Ji jor ve li Şamê dinêre.
Herwiha berê li Seîrê Horî diman. Lê çawa ku Îsraêliyan li welatê ku Xudan bi milkî dabû wan kirin, Esawiyan jî Horî qewitandin, tune kirin û li cihê wan rûniştin.–
Sê sed sal e ku gelê Îsraêl li Heşbonê û gundên wê, li Eroêr û gundên wê, li hemû bajarên derdora Arnonê rûdinin. Ma çima we di wê demê de ev der nestandin?
min hûn anîn welatê Amoriyên ku li aliyê din ê Çemê Şerîayê diman. Wan li dijî we şer kir, min ew dan destê we û we welatê wan ji xwe re kir milk. Min ew ji pêş we tune kirin.