Wê gavê heta gel heyfa xwe ji dijminên xwe stand, roj sekinî û heyv li cihê xwe ma. Ev yek di Nivîsa Yaşar de jî hatiye nivîsandin. Roj di nava ezmanan de sekinî û bi qasî tevahiya rojekê bi derengî çû ava.
Ji wir bi rê ket û li aliyê din ê Geliyê Arnonê kon veda ku li beriyê digihîje sînorê Amoriyan. Arnon sînorê Moavê ye ku di navbera Moavî û Amoriyan de ye.
“‘De rabin û ji Geliyê Arnonê derbas bibin. Va ye, min Sîhonê Amoriyê Padîşahê Heşbonê û welatê wî da destê we. Rabin welatê wî ji xwe re bikin milk. Êrîşî wî bikin.
Şawûl ji Dawid re got: “Va ye ev keça min a mezin Mêrav e. Ezê wê bidim te û êdî tê bi mêrxasî ji bo Xudan şer bikî.” Çimkî Şawûl difikirî û digot: “Bila kuştina Dawid ne bi destê min, lê bi destê Filîstiyan be.”