Îcar ji vê zêdetir bavên me yên vê dinyayê yên ku em terbiye dikirin hebûn û me ji wan re hurmet kir. Ma emê ne hê bêtir bi ya Bavê xwe yê ruhanî bikin û bijîn?
Gava Dawid dît ku milyaket gel tune dike, wî ji Xudan re got: “Tenê min guneh kir. Min sûc kir. Ma vî pezî çi kiriye? Lava dikim destê te li dijî min û mala bavê min be.”
Îbrahîm got: “Ya Reb hêrs nebe, ezê bi tenê careke din bipirsim. Heke li wê derê tenê deh kes hebin?” Xudan got: “Ezê ji bo xatirê deh kesan jî bajêr wêran nekim.”
Heke kahinê ku bi rûnkirinê hatiye kifşkirin guneh bike û bi vî awayî gel gunehkar bike, divê ji ber sûcê kiriye, wê wekî pêşkêşiya paqijiyê conegayekî bêqisûr pêşkêşî Xudan bike.
Mûsa ji Harûn û ji kurên wî Êlezar û Îtamar re got: “Porên xwe neyînin xwarê, kincên xwe jî neçirînin. Yan na hûnê jî bimirin û wê Xudan li tevahiya civakê hêrs bibe. Lê bila mirovên we û tevahiya Mala Îsraêl, ji bo agirê Xudan bigirîn.
Sîdqiyayê Padîşah bi dizî ji Yêremya re sond xwar û got: “Bi navê Xudanê Jîndar ê ku can da me, ezê te nekujim û te nedim destê van zilamên li pey kuştina te ne.”