Hejmartin 14:40 - Kurmanji Încîl

⁴⁰ Lê serê sibê zû rabûn û çûn serê çiyê. Wan got: “Me guneh kir, lê niha em amade ne ku herin cihê ku Xudan behsa wî kir.”

Hejmartin 14:40 Referans Kwoze

Dubarekirina Şerîetê 1:41

“We bersiva min da û got: ‘Me li dijî Xudan guneh kir. Çawa ku Xwedayê we Xudan emir kir, emê herin şer bikin.’ Paşê her yekî ji we çekên xwe girê da. Hûn fikirîn ku li herêma çiyayî şer hêsan e.

Lûqa 13:25

Piştî ku malxwê malê rabe û derî bigire, hûnê li derve bimînin, dest pê bikin li derî bixin û bêjin: ‹Ya Xudan, ji me re veke!› Hingê ewê li we vegerîne û ji we re bêje: ‹Ez nizanim hûn ji ku derê ne.›

Waiz 9:3

Xerabiya her tiştê ku li ser rûyê erdê tê kirin ev e: Heman tişt tê serê hemûyan. Herwiha di dema ku dijîn de, dilê mirovan bi xerabî û dînîtiyê tije ye. Piştre ew tevî miriyan dibin.

Hejmartin 15:30

“‘Dixwazî welatî, dixwazî xerîb be, kesê bi zanîn guneh kiriye û çêrê Xudan kiriye wê ji nav gel bê avêtin.

Hejmartin 22:34

Balam ji milyaketê Xudan re got: “Min guneh kir. Min nizanibû tu ji bo rê li ber min bigirî, li ser rê sekinî. Heke ev yek li ber çavê te xerab e, ez vegerim mala xwe.”

Dubarekirina Şerîetê 1:43

“Tevî ku min ji we re got jî, we guhdariya min nekir. Hûn li dijî fermana devê Xudan derketin. We quretî kir û hilkişiyan herêma çiyayî.