Loma ez hatim ku wan ji destê Misriyan rizgar bikim. Ez hatim ku wan ji wî welatî derînim û bişînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan, wî welatê xweş û fireh ê ku şîr û hingiv jê diherike.
Min soz da, ezê we ji tengasiya Misrê rizgar bikim û we derînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan ê ku şîr û hingiv jê diherike.’
Gava Xudan hûn birin welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Hîwî û Yevûsiyan, welatê ku Xudan ji bav û kalên we re sond xwaribû bide we û şîr û hingiv jê diherike, divê hûn di vê mehê de vê cejnê pîroz bikin.
Çimkî çaxê ez wan bînim welatê şîr û hingiv jê diherike ku min ji bav û kalên wan re sond xwaribû û ew têr û bibereket bûn, wê berê xwe bidin îlahan û xulamiya wan bikin. Wê min kêm bibînin û peymanê xera bikin.
Çawa ku Xwedayê bavkalên we Xudan soz daye we, gava hûn herin welatê Xwedayê we Xudan dide we, ew welatê ku şîr û hingiv jê diherike, hûnê li ser wan keviran hemû gotinên vê Şerîetê binivîsin.
Ya gelê Îsraêl, bibihîze! Hay ji xwe hebin ku hûn wan pêk bînin ku qencî bi we bê kirin û çawa ku Xwedayê bavkalên we Xudan soz daye, hûn li welatê şîr û hingiv jê diherike zêde bibin.
Loma ezê sonda xwe ya min ji bav û kalên we re xwaribû pêk bînim ku welatê şîr û hingiv jê diherike bidim wan, çawa ku hûn îro lê ne.’” Min bersiv da û got: “Amîn, ya Xudan!”
Çil salan, heta ku tevahiya gel û şervanên ji Misrê derketibûn mirin, Îsraêlî li beriyê geriyan. Wan guhdariya dengê Xudan nekir û Xudan sond xwar ku wê welatê ku şîr û hingiv jê diherike û ji bav û kalên me re soz dabû ku wê bide me, nîşanî wan nede.
Lê min ji we re got: Hûnê axa wan mîras bistînin. Ezê wî welatê ku şîr û hingiv jê diherike bi milkî bidim we. Xwedayê we Xudanê ku hûn ji miletên din veqetandin ez im.
Wan bajarên bisûr û axa berdar desteser kirin. Wan malên bi her tiştên baş dagirtî –rez, bîrên kolayî, bexçeyên zeytûnan û darên ku bi têra xwe fêkî didin ji xwe re kirin milk. Xwarin, têr bûn û xurt bûn. Bi başiya te ya mezin kêfxweş bûn.