Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Hejmartin 11:20 - Kurmanji Încîl

20 meheke sax, heta ji pozê we bê û hûn jê bikerixin hûnê bixwin! Çimkî we Xudanê di nav xwe de red kir, hûn li ber wî giriyan û we got: ‘Em çima ji Misrê derketin?’”

Gade chapit la Kopi




Hejmartin 11:20
21 Referans Kwoze  

Xwedê ya ku xwestin da wan, Belê nexweşînek ku diqedîne kir bela serê wan.


Wan gazin ji Xwedê û Mûsa kir û got: “Ma we em ji Misrê deranîn ku em li beriyê bimirin? Li vir ne nan heye, ne jî av. Herwiha dilê me ji vê xwarina xerab dixele.”


Lê we pişta xwe daye wî Xwedayê xwe ku hûn ji hemû zilm û zoriyan rizgar kirine. Lê we got: ‘Na! Ji me re padîşahekî kifş bike.’ Niha li ber Xudan, eşîr bi eşîr û binemal bi binemal bisekinin.”


Îcar yê ku vê yekê red dike, ew ne mirov red dike, lê ew wî Xwedayê ku Ruhê xwe yê Pîroz dide we, red dike.


‹Binêrin, hûn ên ku tinazên xwe dikin! Şaş bimînin û helak bibin, Çimkî ez di rojên we de karekî dikim Karekî wisa, ku yek ji we re bêje jî, Hûn qet bawer nakin.› »


“Kur bavê xwe, xulam jî xweyê xwe birûmet dike. Madem ez bav im, ka rûmeta min?! Madem ez xweyî me, ka qedrê min?!” Xudanê Karîndar dibêje. “Kahinno! Kesên ku navê min nizim dikin! Hûn dibêjin: ‘Me navê te çawa nizim kiriye?’


Kesê têr hingivê jî naxwaze, Lê ji kesê birçî re xwarina tehl şîrîn e.


Loma jî wê tu caran şûr ji ser mala te kêm nebe. Çimkî te jina Ûriyayê Hîtîtî ji xwe re anî û ez bêrûmet kirim.’


“Loma gotina Xwedayê Îsraêl Xudan ev e: ‘Bi rastî jî min gotibû ku mala te û mala bav û kalên te heta hetayê wê bi min re bimeşin.’ Lê niha gotina Xudan ev e: ‘Bila ev ji min dûr be! Kesê ku min rûmetdar bike, ezê jî rûmetdar bikim. Lê kesê ku min nehesibîne, wê biçûk bê xistin.


Yêşû ji tevahiya gel re got: “Va ye ev kevir, wê ji me re bibe şahid. Çimkî wî hemû gotinên ku Xudan ji me re gotin bihîstin. Heke hûn bi Xwedayê xwe re dilsoz nebin, wê ev kevir li dijî we bibe şahid.”


Wisa bû ku ber êvarê sûsik hatin û der û dor nixamtin. Serê sibê xunav ketibû derdora cihê ku dimînin.


Piştre Mûsa got: “Gava Xudan êvarê ji bo xwarinê goşt û serê sibê jî heta ku hûn têr bibin nan bide we, wî çaxî hûnê bizanibin. Çimkî ya ku hûn li dijî wî dibêjin Xudan dibihîze. Ma em kî ne? Gazina we ne ji me, ji Xudan e.”


Ne rojek, du roj, pênc roj, deh roj, bîst rojan,


Mûsa got: “Gelê ku ez di nav wan de me, 600.000 peya ne û tu dibêjî: ‘Ezê goşt bidim wan û wê tevahiya mehê bixwin.’


Ji wan re got: “Xwezî Xudan hê gava em li welatê Misrê bûn, em bikuştana! Qet nebe em li ber sîtilên goşt rûdiniştin û me têra xwe dixwar. Lê belê, we em anîn beriyê ku tevahiya civakê ji birçiya bikujin!”


Ew li ber min digerin û bi girî û gazin dibêjin: ‘Goşt bide me em bixwin!’ Ji bo tevahiya vî gelî ez ewqas goşt ji ku bînim?!


Çima Xudan me dibe vî welatî? Ji bo me bidin ber şûran? Wê jin û zarokên me talan bibin. Ma vegera Misrê ji bo me ne çêtir e?”


Piştre ji hev re got: “Em ji bo xwe yekî bikin serek û vegerin Misrê.”


Ji bo ku tu me li beriyê bikujî, te em ji welatê ku şîr û hingiv jê diherikî deranîn. Ev kêm bû tu niha dixwazî xwe li ser serê me bikî serek jî!


We çima civaka Xudan anî vê beriyê? Ji bo ku em bi heywanên xwe re bimirin?!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite