Eyûb 7:4 - Kurmanji Încîl

⁴ Çaxê ez radizim, ez dibêjim: ‘Ezê kengê rabim?’ Şev dirêj dibe û heta serê sibê Li ser du aliyê xwe dizivirim.

Eyûb 7:4 Referans Kwoze

Dubarekirina Şerîetê 28:67

Ji ber tirsa dilê xwe û tiştên çavê te dibîne, serê sibê tê bêjî: ‘Xwezî êvar bûya!’ û êvarê jî tê bêjî: ‘Xwezî serê sibê bûya!’

Zebûr 77:4

Tu bi qelpaxên çavê min digirî, Dilê min teng dibe, ez nikarim bêjim.

Eyûb 17:12

Hûn şev dikin roj û dibêjin: ‘Ronahî nêzîkî tariyê ye.’

Îşaya 54:11

Bindesto! Bajarê ku bi ber bahozê ketiye Û teselî nedîtiye! Ezê bi xerca rengxweş kevirên te bi cih bikim, Ezê bi kevirên lapîs bingehên te deynim.

Zebûr 130:6

Yên ku li benda sibê ne, Erê, ji yên ku li benda sibê ne bêtir, Canê min li benda Reb e.

Zebûr 109:23

Wek siya berê êvarê ez derbas bûm û çûm, Wek kulî ez hatim hejandin.

Zebûr 6:6

Ji nalîna xwe ez westiyam, Ji girî her şev şil e doşeka min, Ji hêsrên çavan şil dibe nivîna min.

Eyûb 30:17

Bi şev hestiyên min diarin Û êş, min dikeritînin.