3 Te çawa şîret li kesê ne şehreza kir Û gelekî zanîna saxlem hîn kir!
Çimkî min xwe neda paş, min hemû daxwaza Xwedê ji we re got.
Min xwe ji gotina tu tiştên ku ji bo we kêr tên neda paş, lê min hem bi eşkereyî hînî we kir û hem jî ez mal bi mal geriyam.
“Ev zilam kî ye Ku bi peyvên nezanî şêwrê reş dike?!
An na tu guhdariya min bike, Tu hiş be, ez şehrezayiyê hînî te bikim.”
Gotinên min rastiya dilê min eşkere dikin, Lêvên min bi dilpakî zanîna xwe dibêjin.
“Lê hûn hemû dîsa werin! Ezê di nav we de şehreza nebînim.
Xwezî we qet dengê xwe nekira! Wê ev ji bo we bibûya şehrezayî.
Lê aqilê min jî bi qasî aqilê we heye, Ez ji we ne kêmtir im. Gelo kî tiştên wiha nizane?
Xêra min ji min re tuneye, Serketin ji min dûr e.
“Tu ji kesê bêhêz re çawa bûyî alîkar! Te çawa zendê bêqewet rizgar kir!
Te ew gotin ji kê re gotin? Ruhê kê ji devê te derket?
“Bêguman gel hûn in Ku şehrezayî pê re bimire.