Roja diduyan, gava şerab vexwarin, padîşah careke din ji Esterê re got: “Tu çi dixwazî, Estera Şahbanû? Wê ji te re bê dayîn. Daxwaza te çi ye? Heke tu bixwazî, wê nîvê padîşahiyê jî, ji te re be.”
Padîşah ji Estera Şahbanû re got: “Cihûyan li qesra Sûsayê pênc sed kesî û deh kurên Haman kuştin û helak kirin. Kî dizane niha li herêmên min ên din çi kirine! Tu çi dixwazî? Wê ji te re bê dayîn. Daxwazeke te ya din heye? Bêje, wê bê kirin.”
Gava şerab vedixwarin, padîşah careke din ji Esterê re got: “De ka bêje, tu çi dixwazî? Wê ji te re bê dayîn. Daxwaza te çi ye? Heke tu bixwazî, wê nîvê padîşahiyê jî, ji te re be.”
Diya wî jê re got: “Tenê daxwazeke min a biçûk ji te heye. Lê vê daxwazê piştguh neke!” Padîşah jê re got: “Keremke dayê bêje, ez daxwaza te piştguh nakim.”