Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Efesî 2:3 - Kurmanji Încîl

3 Demekê em jî, em hemû di nav wan de, me bi daxwaza fikir û bedena xwe kir, em li gor xwestekên nefsê rêve çûn. Ji xwe em jî wek ên din, zarokên xezebê bûn.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

3 Em hʼemû jî wextekê pey wan tişta diçûn, bi dilhavijîyêd binyatʼa merivayê dijît û dil û fikirêd merʼa çi derbaz dibûn me ew dikirin û binyatʼa xweda jî hêjayî xezeba Xwedê bûn, çawa yêd mayîn.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

3 Әм һʼәму жи ԝәхтәке пәй ԝан тьшта дьчун, бь дьлһавьжийед бьнйатʼа мәрьвайе дьжит у дьл у фькьред мәрʼа чь дәрбаз дьбун мә әԝ дькьрьн у бьнйатʼа хԝәда жи һежайи хәзәба Хԝәде бун, чаԝа йед майин.

Gade chapit la Kopi

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

3 زَمانَگه اَم همو نابَینا واندا، ناو شهوته جسمه خودا دِژیان و مَ داخازیه بَدَن و فِکره تینا جی و اَم ذاته خودا بینا بَشَره دی، زارویه غَضَبه بون.

Gade chapit la Kopi




Efesî 2:3
54 Referans Kwoze  

Çimkî demekê em bi xwe jî bêfêm, neguhdar, xapiyayî, xulamên kêf û xwestekên cûr bi cûr bûn. Me jiyana xwe bi xerabî û çavnebariyê derbas dikir; her kesî ji me nefret dikir û cênika me jî ji hev diçû.


Wek zarokên guhdar bin û li pey xwestekên xwe yên dema nezaniyê neçin.


ku hûn mirovê kevin ê li gor jiyana we ya berê, ku bi xwestekên xapînok dirize, ji ser xwe bavêjin


Lê belê xwe bi Xudan Îsa Mesîh rapêçin û ji bo xwestekên nefsê tu tiştî peyda nekin.


Îcar nebe ku guneh di bedena we ya mirindar de hukumdariyê bike û nebe ku hûn li gor xwestekên wê bikin.


Va ye ez, di nav sûc de hatim dinê, Dayika min, di nav guneh de bi min ducan ma.


Çimkî her tiştê ku di dinyayê de ye, xwesteka nefsê, xwesteka çavan û quretiya maldariyê, ne ji Bav, lê ji dinyayê ne.


Hingê hûn li gor çerxa vê dinyayê, li gor serokê hukumdariya hewayê, yanî li gor wî ruhê ku niha di nav mirovên neguhdar de dixebite, rêve çûn.


Hûn ji bavê xwe Îblîs in û hûn dixwazin xwestekên bavê xwe bi cih bînin. Ew ji destpêkê ve mêrkuj bû û tu caran li ser rastiyê nemaye, çimkî rastî li ba wî tune. Çaxê ku ew derewan dike, ji tiştên xwe bi xwe dibêje; çimkî ew derewkar e û bavê derewan e.


Îcar hezkirîno, madem ku em xwediyê van sozan in, em xwe ji her cûreyê murdariya ruh û bedenê paqij bikin û bi tirsa Xwedê pîroziyê temam bikin.


Ma kî te ji yê din ferq dike? Ma çiyê te heye ku te ji Xwedê nestandiye? Madem te standiye, nexwe çima wek ku te nestandiye tu pesnê xwe didî?


Çimkî ez dizanim ku di dilê min de, yanî di nefsa min de, tiştekî qenc nasekine. Daxwaza min heye, lê ez nikarim tiştê qenc pêk bînim


lê xema vê dinyayê û xapandina dewlemendiyê û xwestina tiştên din dikevin navê û peyvê difetisînin û peyv bêber dimîne.


Xudan dît ku xerabiya mirovan li dinyayê gelekî zêde bûye û fikrên dilê wan jî herdem li ser xerabiyê ne.


Çawa ku demekê we bi ya Xwedê nekir û niha bi neguhdariya wan hûn gihîştin rehmê;


Eger Xwedê ji ber ku dixwest xezeba xwe nîşan bide û hêza xwe bide zanîn, bi bîhnfirehiyeke mezin li hember wan firaxên ku hêjayî xezebê ne û ji bo helakbûnê amade ne, ragirtibe, em çi bêjin?


Ew ne ji xwînê, ne ji xwestina bedenê û ne jî ji xwestina mirov çêbûn, lê ew ji Xwedê çêbûn.


Me hemûyan wekî pêz riya xwe şaş kir, Her yekî ji me ber bi riya xwe ve çû. Lê Xudan sûcê me hemûyan xist stûyê wî.


Gelo mirov çawa li hizûra Xwedê dikare rast be? Yê ji jinekê çêdibe, çawa dikare pak be?


Kî dikare ji qirêjiyê tiştekî paqij derxe? Tu kes nikare!


Xudan bi bêhna xweş a qurbanên şewitandinê kêfxweş bû û got: “Tevî ku meyla dilê mirov ji zarokatiyê ve bi ser xerabiyê ve ye, êdî ezê careke din ji ber mirovan vê axê nalet nekim. Wekî min niha kir, êdî ezê careke din her jîndarî tune nekim.


Çimkî ew peyvên mezin û pûç dibêjin û bi xwestekên nefsê yên bêedeb, wan kesan dixapînin, yên ku nû ji mirovên di riya çewt de diçin, rizgar bûne.


Çavên wan tije zîna ye, ji gunehkirinê têr nabin û canên xilupilo dixapînin. Dilê wan hînî çavbirçîtiyê bûye, ew zarokên nifirê ne.


Lê ew ên ku dixwazin dewlemend bibin, dikevin ceribandinê, xefikê û pey gelek xwestekên bêhiş û ziyanker, yên ku mirov dixewirînin nav helakbûn û wêranbûnê.


Lê belê Nivîsara Pîroz her tişt di bin guneh de girtiye, da ku soz bi baweriya ku bi Îsa Mesîh e, ji yên ku bawer dikin re bê dayîn.


Ji ber vê yekê Xwedê ew bi şehwetên dilê wan dane destê nepakiyê, da ku di nav wan de bedena wan rezîl bibe.


Dîsa jî ez emrekî nû ji we re dinivîsim. Rastiya wî hem li ba wî û hem li ba we xuya ye. Çimkî tarî derbas dibe û ronahiya rastîn ji xwe şewq dide.


Di dema nifşên bihûrî de, wî hişt ku her milet li riya xwe here.


Gava Adem sed û sî salî bû, kurekî wî yê mîna wî û di sûretê wî de çêbû. Wî navê wî Şêt danî.


Çimkî miletên ku Şerîeta wan tune, gava ji ber xwe tiştên ku Şerîet dixwaze dikin, bi ser ku Şerîeta wan tune jî, ew bi xwe ji bo xwe şerîet in.


Îcar niha em bi xwîna wî rastdar derketibin, emê hê çiqas zêdetir bi saya wî ji xezebê xilas bibin.


Çimkî eger hê ku em dijmin bûn, em bi mirina Kurê wî bi Xwedê re li hev hatibin, niha bi wî re lihevhatî, emê hê çiqas bêtir bi jiyana Kurê wî xilas bibin.


Hûn jî demekê bi kirinên xwe yên xerab di fikrên xwe de ji Xwedê re xerîb û dijmin bûn.


Xwişk û birano, em naxwazin ku hûn li ser yên razayî nezan bimînin, da ku hûn wek wan ên din ku hêviya wan tune xemgîn nebin.


Nexwe em wek ên din ranezin, lê em hişyar û li ser hişê xwe bin.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite