Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Destpêk 1:1 - Kurmanji Încîl

1 Di destpêkê de Xwedê erd û ezman afirandin.

Gade chapit la Kopi




Destpêk 1:1
67 Referans Kwoze  

Bi baweriyê, em fêm dikin ku erd û ezman bi peyva Xwedê hatiye damezrandin; wisa ku tiştên tên dîtin, ji tiştên nayên dîtin çêbûne.


Çimkî Xudanê ku ezmanan afirandiye –Ew Xwedê ye!– Yê ku erdê çêkiriye û şikil dayê, Yê ku asê kiriye û vikîvala neafirandiye Şikil dayê ku li ser were rûniştin wiha dibêje: “Ez Xudan im û yekî din tuneye.


«Ya Xudan, Xwedayê me, Tu hêja yî ku rûmet, hurmet û hêzê bistînî. Çimkî te her tişt afirandin Û bi daxwaza te ew afirîn û hene.»


Û li dereke din: «Ya Xudan, di destpêkê de Te bingeha erdê danî Û ezman jî karên destê te ne.


Xwedê Xudanê ku Ezman afirandiye û tikandiye, Dinya û berên wê raxistiye, Hilm dide gelên li ser wê Û ruh dide kesên li ser dimeşin wiha dibêje:


Çimkî Xudan erd û ezman, derya û hemû tiştên di wan de, di şeş rojan de çêkirin û di roja heftan de bêhna xwe veda. Loma Xudan Roja Septê pîroz û bereket kir û wekî rojeke pîroz nîşan kir.


“Gava min bingeha dinyayê datanî, Tu li ku derê bûyî? Heke fêmdariya te hebe, ka bêje!


Xwedayê ku dinya û hemû tiştên ku tê de ne çêkiriye, ewê ku Xudanê erd û ezmên e, di perestgehên ku bi destê mirov hatine çêkirin de rûnane.


Lê ew bi vîna xwe vê yekê ji bîr dikin ku bi peyva Xwedê, ji berê ve ezman hebûn û erd jî bi avê, ji nav avê peyda bû.


“Tu, tenê tu Xudan î. Te ezmanan, ezmanên ezmanan, tevahiya nexşên wan, erd û hemû tiştên di wan de, derya û hemû tiştên tê de te afirandin. Tu can didî tevahiya wan. Hemû nexşên ezmanan li ber te deverû dibin.


Xudanê rizgarkarê te, yê ku di zik de şikil da te wiha dibêje: “Ez Xudan im. Yê ku her tiştî afirand, Yê ku xwe bi xwe ezman tikand Û bi tena serê xwe erd raxist, ez im.


“Ax, ya Reb Xudan! Te erd û ezman bi hêza xwe ya mezin û zendê xwe yê dirêjkirî afirandin. Ji bo te tiştekî nepêkan e tuneye.


“Wî bi hêza xwe erd afirand, Bi şehrezayiya xwe dinya danî Û bi fêmdariya xwe ezman tikand.


Çimkî wî got û her tişt çêbû; Wî ferman kir her tişt xuya bû.


Xudan bi şehrezayiyê bingeha dinyayê danî, Bi fêmdariyê ezman bi hev ve kirin.


Bi dengekî bilind digot: «Ji Xwedê bitirsin û rûmetê bidin wî, çimkî saeta ku ew dîwanê bike, hat. Biperizin wî yê ku erd û ezman, derya û çavkaniyên avê afirandine.»


Xudanê ku erd û ezman çêkirî, We pîroz bike.


«Camêrno, hûn çima wisa dikin? Em jî wek we mirov in, evdên Xwedê ne; em Mizgîniyê ji we re tînin, da ku hûn ji van tiştên pûç li wî Xwedayê jîndar vegerin, yê ku erd û ezman, derya û hemû tiştên ku di wan de ne, afirandine.


Bi şehrazayiya xwe wî ezman afirand; Kerema wî her û her e!


Wî bi hêza xwe erd afirand, Bi şehrezayiya xwe dinya danî Û bi fêmdariya xwe ezman tikand.


ji bo me tenê Xwedayek heye, ew jî Bav e. Her tişt ji wî ye û em ji bo wî hene. Û tenê Xudanek heye, ew jî Îsa Mesîh e. Her tişt bi destê wî hat afirandin û em bi wî hene.


Gava ku ez dinêrim li ezman, Karê destê te, heyv û stêran,


«Te ji berê ve bingeha dinyayê danî, Ezman jî karên destê te ne.


Çimkî her xanî ji aliyê yekî ve tê avakirin, lê avakarê her tiştî Xwedê ye.


Alîkariya me bi navê Xudan e, Ew afirandarê erd û ezman e.


Lê di van rojên dawîn de, ew bi Kurê xwe yê ku ew kiriye wêrisê her tiştî û bi destê wî erd û ezman çêkirine, ji me re peyivî.


Xudan her tiştî ji bo armancekê afirand, Kesê xerab jî, ji bo roja xerab.


Ezman bi peyva Xudan, Roj û heyv û stêr, bi hilma wî hatin afiran.


Alîkariya min ji Xudan e, Ji afirandarê erd û ezman e.


Peyam: Gotina Xudan a li ser gelê Îsraêl ev e. Xudanê ku ezman tikand, bingeha dinyayê danî û şikil da ruhê di nava mirovan de, wiha dibêje:


Ma tu pê nizanî? Ma te nebihîstiye? Xwedayê herheyî, Xudan e! Wî binê dinyayê afirand! Ew ne diweste, ne jî qels dibe Û fêmdariya wî qet nayê zanîn.


Ya Xudan, çiqas pirr in karên te! Te hemûyan bi şehrezayî kir; Ruyê erdê bi afirîdên te tije ne.


Çimkî hemû îlahên gelan pût in, Lê yê ku ezman afirand Xudan e.


Û wî bi wî yê ku her û her dijî, yê ku ezman û yên ku tê de ne, erd û yên ku te de ne, derya û yên ku tê de ne afirandine, sond xwar û got: «Êdî wê bi derengmayîn nebe.


Çimkî her tişt ji wî ye, bi wî ye û ji bo wî ye. Bila rûmet her û her ji wî re be. Amîn.


Gava ku wan ev bihîst, bi hev re dengê xwe bilind kirin û ji Xwedê re gotin: «Ya Xwedayê hukumdar! Yê ku erd û ezman, derya û hemû tiştên di wan de afirandiye, tu yî.


Hê beriya ku çiya çêbin, Hê beriya ku tu erdê û dinyayê biafirînî, Ji bêdestpêkî heta bêdawîtiyê, tu Xwedê yî.


“Min peyvên xwe kirin devê te Û tu di bin siya destê xwe de nixamtî. Min ezman bicih kirin, Min bingeha dinyayê danî Û ez ji Siyonê re jî dibêjim: ‘Tu gelê min î.’”


“Ya Xudanê Karîndar, Xwedayê Îsraêl ku li ser xerûban rûniştî ye. Tenê tu Xwedayê hemû padîşahiyên dinyayê yî. Te erd û ezman afirandin.


Ew ku, wî erd û ezman, Derya û hemû tiştên tê de afirand, Ew hergav sozên xwe digire.


Xudanê ku erd û ezman afirand, Bila ji Sîyonê, te pîroz ke.


Alfa û Omêga, Yê Pêşî û Yê Paşî, Destpêk û Dawî ez im.»


Ev Peyva ku em bi we didin bihîstin, Peyva jiyanê ye. Ew ji destpêkê ve hebû, me bihîstiye, me bi çavên xwe dîtiye, me lê nêriye û dest daye wê.


Çimkî di wan rojan de, tengahiyeke wisa wê çêbe, ji destpêkê ve, gava ku Xwedê dinya afirandiye û heta niha çênebûye û tu caran çênabe.


Çavên xwe bidin bilindciyan û bibînin! Ma kê ev afirandin? Yê ku artêşa stêran dertîne Û bi navê wan gazî her yekî ji wan dike. Ji ber mezinahiya taqeta wî, Ji ber hêza wêrekiya wî, Yek ji wan jî kêm nabe.


Tu Ruhê xwe dişînî, ew diafirin, Û tu, rûyê erdê nû dikî.


Çimkî her îlahekî gelan tenê pût e, Lê Yê ku ezman afirandin Xudan e.


Û ji min re got: «Her tişt çêbû. Ez Alfa û Omêga, Destpêk û Dawî me. Ezê ji kaniya ava jiyanê belaş bidim yê ku tî bûye.


û plana bi sira ku ji demên bê destpêk ve li ba Xwedayê ku her tişt afirandiye veşartî bû, ji hemûyan re derxim ber ronahiyê, ku ew çi ye.


Xudanê Afirînerê te ezmanan tikandiye Û bingeha dinyayê daniye, te ji bîr kir. Her roj, erê hergav Tu ji ber xezeba zordar ditirsî Ku ji bo wêrankirinê xwe amade dike ditirsî. Lê ka xezeba zordar li ku ye?


“Çimkî, va ye, ez ezmanekî nû Û erdekî nû diafirînim. Wê tiştên berê neyên bibîranîn û neyên ser hişan.


«Ji milyaketê civîna bawermendên Lawdikyayê re binivîse: ‹Yê Amîn, şahidê rastîn û dilsoz, serkaniya afirandinên Xwedê, van tiştan dibêje:


Bi hilma wî ezman dixemile, Destê wî marê direve birîndar dike.


Hê ku rojên xerab nehatine Û salên ku tê bêjî: “Ez ji wan zewqê nastînim” nêzîk nebûne,


Di wî wextî de Îsa got: «Ey Bavo, ez ji te re şikir dikim, Xudanê erd û ezmên! Çimkî te ev tiştên ha ji şehreza û zaneyan veşartin û ji zarokên biçûk re eşkere kirine.


Gava Xwedê li Çiyayê Sînayê gotinên xwe bi Mûsa re xilas kirin, wî du lewheyên kevirîn ên şahidiyê ku Xwedê bi tiliya xwe li ser wan nivîsîbûn dan wî.


Ew tenê dikare ezmanan bitikîne Û li ser pêlên deryayê dimeşe.


Ma hûn pê nizanin? Ma we nebihîstiye? Ma ji destpêkê ve ji we re nehatiye gotin? Ma we ji danîna bingeha dinyayê fêm nekiriye?


û ji Xudan re dua kir û got: “Ya Xwedayê Îsraêl Xudan ku li ser xerûban rûniştî ye. Tenê tu Xwedayê hemû padîşahiyên dinyayê yî. Te erd û ezman afirandin.


Hingê dipirsim ez ji xwe: «Mirov çi ye ku tu wî bibîr bînî, Kurê mirov çi ye ku tu wî bibînî?»


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite