Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Daniyêl 9:21 - Kurmanji Încîl

21 Gava min dua dikir, kesê ku min berê di dîtiniya xwe de dîtibû, Cebraîl, di dema pêşkêşiya ber êvarê de bi lez firiya û hat ba min.

Gade chapit la Kopi




Daniyêl 9:21
27 Referans Kwoze  

Milyaket lê vegerand û got: «Ez Cibrayîl im, yê ku li ber destê Xwedê radiweste û ez hatime şandin, da ez ji te re bêjim û vê mizgîniyê bidim te.


Min ji nav Çemê Ûlayê dengê zilamekî bihîst. Wî gazî dikir û digot: “Ya Cebraîl, dîtiniyê jê re bêje.”


Piştre, yekî ku dişibiya kurê mirovan dest da lêvên min. Min devê xwe vekir, ez peyivîm û min ji yê li ber min disekine re got: “Ezbenî, bi vê dîtiniyê re diêşim û nikarim xwe bidim hev.


Dema ku pêşkêşiya êvarê bê pêşkêşkirin Êlyasê Pêxember nêzîkî gorîgehê bû, dua kir û got: “Ya Xudan, Xwedayê Îbrahîm, Îshaq û Îsraêl, bila îro bê zanîn ku li Îsraêlê tu Xudan î, ez xulamê te me û min tevahiya van tiştan bi gotina te kir.


Ma hemû milyaket ne ruhên xizmetkar in ku ji bo xizmeta wan ên ku wê xilasiyê mîras bistînin hatine şandin?


Rojekê piştî nîvro, di dora saet sisiyan de wî bi zelalî di dîtiniyekê de dît ku milyaketekî Xwedê hat ba wî û jê re got: «Kornêlyos!»


Piştre yê ku dişibiya kurê mirovan cardin dest li min da û ez hêzdar kirim.


Gava ew bi min re dipeyivî, ez deverû çûbûm erdê û ne li ser hişê xwe bûm. Wî destê xwe dirêjî min kir û ez rakirim ser piyan.


Li raserê wî Seraf disekinîn. Şeş baskên her yekî ji wan hebûn. Bi diduyan rûyê xwe dinixamtin, bi diduyan lingên xwe dinixamtin û bi diduyan difiriyan.


Ey hûn milyaketên wî, Xudan pîroz kin! Ey egîtên ku bi ya wî dikin, Wî gohdar bikin!


Tê berxekî serê sibê, yê din jî ber êvarê pêşkêş bikî.


Ji bo milyaketan jî Xwedê dibêje: «Ew milyaketên xwe dike ba Û xizmetkarên xwe dike pêta êgir.»


Ji nişkê ve milyaketekî Xudan li ba wî rawesta û ronahiyekê di hucreyê de şewq da. Milyaket hincikek li kêleka Petrûs da, ew hişyar kir û got: «Zû rabe!» Hingê zincîr ji destên Petrûs ketin.


Dotira rojê çaxê ku ew di riya xwe de bûn û nêzîkî bajêr dibûn, Petrûs saet li dora diwanzdehan derket ser banê xênî ku dua bike.


Rojekê piştî nîvro saet di sisiyan de, çaxê duakirinê, Petrûs û Yûhenna hildikişiyan Perestgehê.


Saet li dora sisiyan Îsa bi dengekî bilind qîriya: «Elî, Elî, lama sabaxtanî?» ku tê maneya: «Xwedayê min, Xwedayê min, te çima ez berdam?»


Piştre destek li min ket, wî ez rakirim ser dest û çokan.


Tu bayê, ji xwe re dikî şandî, Tu agir û pêtê, ji xwe re dikî xizmetkar.


Di meha şeşan de Xwedê milyaket Cibrayîl şand bajarekî Celîlê, ku navê wê Nisret bû,


Di dîtiniya ku min dît de hesp û siwarên wan bi vî awayî xuya dibûn: Zirxên wan hebûn ku bi rengê êgir, yaqûtê ezmanî û kewkurtê bûn. Serê hespên wan wek serê şêran bû. Ji devê wan agir, dûman û kewkurt derdiket.


Bila dua min li pêş te wek bixûrê, Destvekirina min wek goriya êvarê be!


Ji nîvro heta dema pêşkêşiya êvarê bi cezba ketin. Lê ne deng hebû, ne bersivek. Kesî guhdariya wan nedikir.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite