Daniyêl 6:22 - Kurmanji Încîl

²² Xwedayê min milyaketê xwe şand û devê şêran girt. Wan dest neda min, çimkî li pêş wî tu sûcê min nehat dîtin. Ezbenî, min li ber te jî tu xerabî nekiriye.”

Daniyêl 6:22 Referans Kwoze

Tîmotʼêyo II 4:17

Lê Xudan li ba min rawesta û hêz da min, da ku bi saya min Mizgînî bi tevahî bê gotin û hemû milet bibihîzin. Îcar ez ji devê şêr rizgar bûm.

Îbranî 11:33

Bi baweriyê ew li hember padîşahiyan bi ser ketin, wan dadperwerî anîn cih, gihîştin sozên ku hatibûn dayîn, devê şêran girtin,

شُله رسولا 12:11

Hingê Petrûs hat ser hişê xwe û got: «Niha bi rastî ez dizanim ku Xudan milyaketê xwe şand û ez ji destê Hêrodês û ji hemû ya ku Cihûyan guman dikir, rizgar kirim.»

شُله رسولا 24:16

Ji ber vê yekê heta ku ji destê min bê, ez dixebitim ku hem li ber Xwedê û hem li ber mirovan hergav wijdaneke min a paqij hebe.

Zebûr 84:11

Çimkî Xudan Xwedê roj û mertal e. Kerem û berziyê dide; Ji her kesê ku bi durustî dimeşe, tu qenciyê nadirixîne.

Mîxa 7:7

Lê ezê berê xwe bidim Xudan, Ezê li benda Xwedayê rizgariya xwe bim. Xwedayê min wê min bibihîze.

Daniyêl 3:28

Li ser vê yekê Nebûxadnessar got: “Pesin ji Xwedayê Şadrak, Mêşak û Eved-Nego re! Wî milyaketê xwe şand û xulamên xwe yên ku pê ewle ne rizgar kir. Ew li dijî emrê min rabûn û canê xwe avêt xeterê ku ji Xwedayê xwe pê ve xulamiya îlahekî nekin û neperizin.

Zebûr 31:14

Belê ez bi te ewledar bûm ya Xudan, Ez dibêjim, «Xwedayê min tu yî.»

Samûêl I, 17:37

Dawid lê zêde kir: “Xudanê ku ez ji lepên şêr û hirçan rizgar kirime, wê min ji destê vî yê Filîstî jî rizgar bike.” Şawûl ji Dawid re got: “De here, bila Xudan bi te re be.”

Hejmartin 20:16

Lê gava me lavayî Xudan kir, wî dengê me bihîst, milyaketek şand û em ji Misrê deranîn. “‘Niha em li Qadêşê ne ku nêzîkî sînorê te ye.

شُله رسولا 27:23

Çimkî şeva din milyaketekî wî Xwedayê ku ez yê wî me û xizmetê ji wî re dikim, li ba min rawesta,

Daniyêl 6:23

Padîşah gelek şa bû û emir kir ku Daniyêl ji çala şêran derînin. Daniyêl ji çalê derxistin, tu birînek di canê wî de tunebû. Çimkî wî xwe spartibû Xwedayê xwe.

Îşaya 63:9

Di tevahiya tengasiya wan de ew aciz bû. Milyaketê ku ji hizûra wî hat ew rizgar kirin. Erê, Xudan bi hezkirin û rehma xwe ew rizgar kirin, Ew hildan û di hemû rojên borî de ew hilgirtin.

Îşaya 3:10

Ji yên rast re bêjin, wê qencî bi wan bibe. Çimkî wê berê kirinên xwe bixwin.

Zebûr 118:28

Xwedayê min tu yî, ez spasî te dikim, Tu Xwedayê min î, ez te berz dikim.

Zebûr 38:21

Tu min bernede, ya Xudan! Ey Xwedayê min, dûr nemîne ji min!

Zebûr 34:7

Dora yên ku jê ditirsin, dipêçe milyaketê Xudan, Û xelas dike wan.

Daniyêl 6:20

Gava nêzîkî çalê bû ku Daniyêl jî tê de bû, bi dengekî bi keser gazî kir û got: “Daniyêlo! Xulamê Xwedayê Jîndar! Xwedayê te yê ku tu herdem jê re dua dikî, gelo karibû te ji şêran rizgar bike?”

Samûêl II, 22:7

Min di tengasiya xwe de gazî Xudan kir, Gazî Xwedayê xwe kir. Ji Perestgeha xwe bihîst dengê min, Ket guhê wî hewara min.

Korîntî II, 1:12

Pesindana me ev e: Wijdana me şahidiyê dike ku em bi sadebûnî û dilpakiya ku ji Xwedê tê, di dinyayê de û hê bêtir li ber we rêve çûn. Ev jî ne bi şehrezayiya mirovî, lê bi kerema Xwedê bû.

Metta 27:46

Saet li dora sisiyan Îsa bi dengekî bilind qîriya: «Elî, Elî, lama sabaxtanî?» ku tê maneya: «Xwedayê min, Xwedayê min, te çima ez berdam?»

Zebûr 26:6

Min bi bêsûcî şûştin destê xwe, Ezê bigerim li dora perestgeha te ya Xudan,

Samûêl I, 26:18

Ezbenî, tu çima berdidî min, berdidî xulamê xwe? Min çi kiriye? Sûcê min çi ye?

Destpêk 40:15

Çimkî ez bi zorê ji welatê Îbraniyan hatim revandin. Li vir jî, min tiştekî ku ezê pê bikevim zîndanê nekir.”

Îbranî 1:14

Ma hemû milyaket ne ruhên xizmetkar in ku ji bo xizmeta wan ên ku wê xilasiyê mîras bistînin hatine şandin?

Yêremya 37:18

Wî berdewam kir û ji Sîdqiyayê Padîşah pirsî: “Min çi sûc li dijî te, li dijî xulamên te û li dijî gel kiriye ku te ez avêtim zîndanê?

Daniyêl 6:4

Li ser vê yekê wezîr û setrab, ji bo di karên welêt de giliyê wî bikin, li fersendê geriyan. Lê wan ne fersenda gilîkirinê û ne jî sûcekî wî dîtin. Çimkî ew dilsoz bû, ne şaşîtiya wî û ne jî sûcê wî hebû.

Padîşah I, 13:28

Li kerê siwar bû û çû. Wî şêr û ker li ber cendekê zilamê Xwedê dît ku li ser rê bû. Şêr ne cendek xwaribû, ne jî ker perçe kiribû.

Daniyêl 6:7

Em wezîr, qeymeqam, setrab, şêwirmend û walî, ji bo ku padîşah qanûnekê derxe, me hemûyan li hev kir. Ya padîşah, kî di nav sî rojan de, ji te pê ve ji mirovekî yan ji îlahekî re dua bike, bila wî bavêjin çala şêran.