Daniyêl 6:10 - Kurmanji Încîl

¹⁰ Gava Daniyêl hîn bû ku ferman hatiye morkirin, ew çû malê û tevî ku pencereyên odeya wê ya jorîn ber bi aliyê Orşelîmê ve vekirî bûn, wî çawa ku wî her roj dikir, kir. Wî sê caran çok dida, dua dikir û pesnê Xwedayê xwe dida.

Daniyêl 6:10 Referans Kwoze

Zebûr 55:17

Bi şev, bi roj û êvarê ji kedera xwe dinalim, Ew dibihîze dengê min.

شُله رسولا 5:29

Lê Petrûs û Şandiyên din bersîv dan û gotin: «Divê em ji mirovan bêtir bi ya Xwedê bikin.

Zebûr 95:6

Werin em biperizinê û şa bibin, Li pêş Xudanê ku em afirandine herin ser çokan.

Îbranî 13:15

Loma em bi saya Îsa hergav wek goriyekê, pesnê Xwedê bidin, yanî fêkiyê lêvên ku navê wî eşkere dikin, pêşkêş bikin.

Filîpî 4:6

Ji bo tu tiştî xeman nexwin. Lê belê di her tiştî de bila daxwazên we bi dua û lavan û bi şikirkirinê ji Xwedê re bên gotin.

Zebûr 34:1

Ezê hergav, şikir bikim ji bo Xudan, Pesnê wî ji devê xwe dernexim tu caran.

Zebûr 5:7

Belê ezê, bi wê kerema te ya mezin, Di hundirê mala te kevim, Bi tirs serî li ber perestgeha te ya pîroz deynim.

شُله رسولا 9:40

Lê Petrûs hemû derxistin derve, çû ser çokan û dua kir. Li cesed zivirî û got: «Tabîta, rabe.» Hingê wê çavên xwe vekir, Petrûs dît û rûnişt.

Ûnis 2:4

Min got: ‘Ez ji hizûra te hatim avêtin, Lê belê cardin ezê li perestgeha te ya pîroz binêrim.’

Padîşah I, 8:54

Gava Silêman tevahiya dua û lavakirina ji Xudan re qedand, ji ber gorîgeha Xudan, destên xwe ber bi ezmanan ve vekir, ji ser çokan rabû.

Padîşah I, 8:44

“Heke gelê te, li ser riya ku te ji bo şer ew şandinê, bi dijminan re bikevin şer û ber bi Xudan ve, ber bi bajarê te hilbijartiye ve, ber bi vê Mala ku min ji bo navê te tê de be, ava kiriye de dua bikin,

Efesî 3:14

Ji bo vê yekê, ez li ber Bavê ku

شُله رسولا 10:9

Dotira rojê çaxê ku ew di riya xwe de bûn û nêzîkî bajêr dibûn, Petrûs saet li dora diwanzdehan derket ser banê xênî ku dua bike.

Daniyêl 6:13

Wan bersiv da û li pêş padîşah got: “Daniyêlê ji sirgûnên Cihûdayê ne te, ne jî fermana ku te mor kiriye hesab dike. Ew rojê sê caran duaya wî dike.”

Îbranî 4:16

Loma em bi cesaret nêzîkî textê keremê bibin, da ku rehm li me bibe û ji bo dema ku em hewcedarê alîkariyê bin, em keremê bibînin.

Padîşah I, 8:38

û herwiha duayek an lavakirina ji aliyê kesekî ji gelê te yan ji tevahiya gelê te Îsraêl ve çêbe, her kesê derdê dilê xwe zanibe û ber bi vê Malê ve destê xwe veke,

Peyxam 2:10

Ji wan tengahiyên ku tu li ber kişandinê yî netirse. Va ye, Îblîs wê hinan ji we bavêje zîndanê, da ku hûn bên ceribandin û hûnê deh rojan cefayê bikişînin. Heta mirinê dilsoz bimîne, ezê taca jiyanê bidim te.

Kolosî 3:17

Her tiştê ku hûn dikin, bi gotinê be an bi kirinê be, bi navê Xudan Îsa bikin û bi saya wî ji Bav Xwedê re şikir bikin.

Filîpî 1:20

Hêvî û bendewariya min ev e ku ez di tu tiştî de neyêm şermkirin, lê bi cesareteke temam, eger bi mirina min an jî bi jiyana min be, wek hergav niha jî Mesîh wê bi bedena min bê bilindkirin.

شُله رسولا 20:36

Piştî ku ev tişt gotin, ew bi hemûyan re çû ser çokan û dua kir.

Nehemya 6:11

Min got: “Ma mêrekî wekî min direve? Kesekî wekî min ji bo sax bimîne, dikeve Perestgehê? Ez nakevimê.”

Peyxam 2:13

Ez dizanim ku tu li ku derê rûdinî. Li dera ku textê Îblîs lê ye, tu li wê derê rûdinî. Û tu navê min hişk digirî û li wê dera ku Îblîs lê rûdine, di wan rojên ku di nav we de, şahidê min ê dilsoz Antîpas hat kuştin jî, te baweriya xwe ya ku bi min e înkar nekir.

Filîpî 1:14

Gelek birayan ji girtina min ewlehî ji Xudan stand û ji bo ku bêtirs peyva Xwedê bêjin, hê bêtir bi zirav bûn.

شُله رسولا 21:5

Îcar çaxê me rojên xwe li wir temam kirin, em rabûn û bi rê ketin. Hemû bi jin û zarokên xwe ve heta derveyî bajêr em bi rê kirin. Li wir, li ber lêva deryayê em çûn ser çokan, me dua kir û

شُله رسولا 20:24

Lê belê ez tu qîmetê nadim xwe bi xwe; armanca min bi tenê ev e ku ez berpirsiyariya xwe û wê xizmeta ku min ji Xudan Îsa standiye bînim serî, ku ez şahidiya Mizgîniya kerema Xwedê bikim.

شُله رسولا 7:60

Hingê ew çû ser çokan û bi dengekî bilind qîriya: «Ya Xudan, vî gunehî li wan negire.» Çaxê ev got, bi xew ve çû, mir.

شُله رسولا 5:20

«Herin, li Perestgehê rawestin û hemû peyvên vê jiyanê ji gel re bêjin.»

شُله رسولا 4:29

Û niha ya Xudan, li gefxwarinên wan binêre! Û vê yekê bide xizmetkarên xwe ku peyva te tam bi ziravî bêjin.

شُله رسولا 3:1

Rojekê piştî nîvro saet di sisiyan de, çaxê duakirinê, Petrûs û Yûhenna hildikişiyan Perestgehê.

شُله رسولا 2:15

Wek ku hûn difikirin, ev ne serxweş in. Çimkî niha saet nehê sibê ye.

Lûqa 22:41

Ew, hema bêje bi dûrbûna avêtina kevirekî ji wan dûr ket, çû ser çokan, dua kir

Lûqa 14:26

«Eger yek bê ba min û ji dê û bavê xwe, ji jin û zarok, xwişk û birayên xwe, erê, heta ji jiyana xwe bi xwe nefret neke, ew nikare bibe şagirtê min.

Zebûr 86:3

Li min were rehmê ya Reb, Çimkî ez ji te re lava dikim tevahiya rojê.

Ezra 9:5

Di dema pêşkêşiya êvarê de ji xemgîniya xwe rabûm. Min bi kinc û xiftanê xwe yên çirandî çok da erdê û destên xwe ji Xwedayê xwe Xudan re vekirin.

Padîşah I, 8:30

Dema xulamê te û gelê Îsraêl ber bi vî cihî ve dua dikin, lavakirinên me bibihîze. Li ezmanan, li warê xwe bibihîze. Bibihîze û bibexişîne.

Daniyêl 9:4

Min ji Xwedayê xwe Xudan re dua kir, ez li xwe mikur hatim û min got: “Ya Reb, Xwedayê mezin û bi heybetê ku bi hezkirên xwe, bi kesên ku emrê wî dikin re peymana çêdike û girêdayî dimîne!

Marqos 3:3

Îsa ji mirovê ku destê wî hişk bûbû re got: «Ka rabe, li navendê raweste!»