Daniyêl 5:12 - Kurmanji Încîl

¹² Pê re ruhekî berz, zanabûn, feraset, ruhê şirovekirina xewnan, zanabûna mamikan û vekirina girêkan heye. Navê wî Daniyêl e. Lê Padîşah navê wî kiribû Bêlteşassar. Bila niha gazî wî bikin ku nivîsê bixwîne û şirove bike.”

Daniyêl 5:12 Referans Kwoze

Daniyêl 6:3

Daniyêl di ser hemû wezîr û setraban re bû. Ji ber ku ruhekî berz pê re bû, padîşah difikirî wî deyne ser tevahiya padîşahiyê.

Daniyêl 5:14

Ji bo te dibêjin ku ruhê îlahan bi te re heye, ronahî, fêmdarî û şehrezabûneke zêde li ba lê ye.

Daniyêl 1:7

Berpirsiyarê karmendên qesrê navên nû li wan kir. Wî navê Daniyêl Bêlteşassar, navê Hananya Şadrak, navê Mîşaêl Mêşak û navê Ezarya Eved-Nego danîn.

Daniyêl 5:16

Min bihîst ku tu dikarî şirove bikî û siran vekî. Niha heke tu vê nivîsê bixwînî û şirove bikî, wê kincên binevşî li te bên kirin û gerdeniya zêrîn bixin stûyê te. Tê li welêt bibî serwerê sisêyan.”

Methelokên 12:26

Rast rê nîşanê hevalê xwe jî dide, Lê riya xeraban wan averê dike.

Daniyêl 4:8

Piştre Daniyêl hat ba min. Navê wî yê din Bêlteşassar e ku ji navê îlahê min tê. Ruhê îlahên pîroz pê re ye. Min xewna xwe jê re got.

Zebûr 16:3

Heçî pîroz û esilzadeyên dinê ne, Hemû şahiya min bi wan e.

Methelokên 17:27

Kesê zana hay ji zimanê xwe heye, Ruhê kesê fêmdar bêhnfireh e.

Kolosî 1:29

Ji bo vê yekê ez li gor hemû hêza wî ya ku di hundirê min de dixebite, xeptûlept û tekoşînê dikim.

Daniyêl 4:19

Daniyêlê ku navekî wî yê din jî Bêlteşassar e, demekê şaş ma û fikrên wî ew tirsandin. Li ser vê yekê padîşah got: “Ya Bêlteşassar, bila xewn û şiroveya wê te netirsîne.” Bêlteşassar bersiv da û got: “Ezbenî, xwezî kesên ji te nefret dikin, ev xewn bidîtana û şiroveya wê jî bihata serê dijminên te.

Daniyêl 2:26

Padîşah ji Daniyêl re got ku navê wî yê din Bêlteşassar e: “Ma tu dikarî ji min re xewna min û şiroveya wê bêjî?”

Daniyêl 1:17

Xwedê di her mijarê de xwendin, zanabûn, aqil û şehrezayî da wan. Daniyêl li ser hemû dîtinî û xewnan jî şehreza bû.

Daniyêl 6:4

Li ser vê yekê wezîr û setrab, ji bo di karên welêt de giliyê wî bikin, li fersendê geriyan. Lê wan ne fersenda gilîkirinê û ne jî sûcekî wî dîtin. Çimkî ew dilsoz bû, ne şaşîtiya wî û ne jî sûcê wî hebû.