Daniyêl 10:16 - Kurmanji Încîl

¹⁶ Piştre, yekî ku dişibiya kurê mirovan dest da lêvên min. Min devê xwe vekir, ez peyivîm û min ji yê li ber min disekine re got: “Ezbenî, bi vê dîtiniyê re diêşim û nikarim xwe bidim hev.

Daniyêl 10:16 Referans Kwoze

Daniyêl 8:15

Ez Daniyêl, çaxê min ev dîtinî dît, min xwest fêm bikim. Min dît ku yekî di şiklê mirovan de li pêş min sekiniye.

Îşaya 6:7

Wî ew bi devê min ve danî û got: “Va ye, ev agir li lêvên te ket. Loma sûcê te hat rakirin û gunehê te hat bexişandin.”

Yêremya 1:9

Xudan destê xwe dirêj kir, li devê min da û got: “Va ye, min peyvên xwe kirine devê te.

Daniyêl 8:27

Ez Daniyêl ji halê xwe ketim û bi rojan nexweş mam. Paşê ez baş bûm û min karên padîşah berdewam kirin. Ji ber vê dîtiniyê ez şaş û metel mabûm. Lê min fêm nedikir.

Daniyêl 8:17

Cebraîl nêzîkî min bû. Ez ji tirsan ketim erdê. Wî ji min re got: “Ya kurê mirovan, bizanibe ku ev dîtinî ji bo dema dawiyê ye.”

Daniyêl 7:28

“Dawiya kar heta vê derê ye. Herçî ez Daniyêl im, fikrên min ez gelekî tirsandim û rûyê min çilmisî. Lê min ev tişt di dilê xwe de veşart.”

Daniyêl 7:15

“Daniyêlo, ruhê min bi xemgîniyê lerizî û dîtiniyên ku min dîtine ez tirsandim.

Peyxam 1:13

Di navenda çiradankan de min yek dît ku mîna Kurê Mirov bû, cilek heta bi lingan dirêj wergirtibû û kembereke zêrîn li singê wî girêdayî bû.

Yûhenna 20:28

Tûma lê vegerand û got: «Xudanê min û Xwedayê min!»

Lûqa 21:15

Çimkî ezê dev û ziman û şehrezayiyê bidim we, ku neyarên we nekarin li ber we bipeyivin an bisekinin.

Lûqa 1:64

Di cih de dev û zimanê wî vebûn, peyivî û pesnê Xwedê da.

Daniyêl 12:8

Min bihîst, lê min fêm nekir, loma min got: “Ezbenî, wê kengê dawiya vê yekê bê?”

Daniyêl 9:21

Gava min dua dikir, kesê ku min berê di dîtiniya xwe de dîtibû, Cebraîl, di dema pêşkêşiya ber êvarê de bi lez firiya û hat ba min.

Waiz 1:18

Çimkî di şehrezayiya zêde de kedera zêde heye û yê ku zanîna xwe zêde dike, derdê xwe bêtir dike.

Dadger 13:8

Manoah ji Xudan lava kir û got: “Reb ezbenî! Zilamê Xwedê yê ku te şand, bila dîsa were ba me û hînî me bike, ka emê ji bo zarokê çêbe çi bikin.”

Dadger 6:15

Gîdyon got: “Ax ezbenî! Ez bi çi gelê Îsraêl rizgar bikim? Malbata min, li nav Minaşşeyiyan, malbata herî belengaz e û ez jî kurê herî biçûk ê bavê xwe me.”

Dadger 6:13

Gîdyon got: “Ax ezbenî, heke Xudan bi me re ye, çima ev hemû tişt hatin serê me? Ka kerametên bav û kalên me ji me re digotin? Ma wan ji me re negot: ‘Xudan em ji Misrê deranîn?’ Lê Xudan niha dev ji me berda. Wî em dan destê Mîdyaniyan.”

Yêşû 5:14

Wî got: “Ne yek im jî, ez fermandarê artêşa Xudan im. Nû hatim.” Yêşû deverû çû erdê, perizî û got: “Ezbenî, emrekî te li xulamê te heye?”

Derketin 4:13

Mûsa got: “Ezbenî, ya Reb! Ji kerema xwe yekî din di şûna min de bişîne!”

Derketin 4:10

Lê Mûsa ji Xudan lava kir û got: “Ezbenî ya Reb! Ne duh, ne pêr û ne jî, ji dema tu ji xulamê xwe re dibêjî heta niha, ez ne zilamê peyivînê me. Zimanê min giran e.”

Daniyêl 4:19

Daniyêlê ku navekî wî yê din jî Bêlteşassar e, demekê şaş ma û fikrên wî ew tirsandin. Li ser vê yekê padîşah got: “Ya Bêlteşassar, bila xewn û şiroveya wê te netirsîne.” Bêlteşassar bersiv da û got: “Ezbenî, xwezî kesên ji te nefret dikin, ev xewn bidîtana û şiroveya wê jî bihata serê dijminên te.

Daniyêl 8:18

Gava ew bi min re dipeyivî, ez deverû çûbûm erdê û ne li ser hişê xwe bûm. Wî destê xwe dirêjî min kir û ez rakirim ser piyan.