25 Îcar mêrên Şexemê li serên çiyayan li ber Avîmelek kemîn danî. Her kesê ku di wê derê re derbas dibû dişelandin. Avîmelek jî pê hesiya.
Wî li wan emir kir û got: “Hûnê li pişta bajêr kemîna xwe deynin. Gelekî dûrî bajêr nebin, hûn hemû hergav amade bin.
Ev yek ji bo heyfa zordariya heftê kurên Yerûbbaal û ji bo xwîna wan li ser Avîmelek û mêrên Şexemê were, çêbû. Çimkî wî birayên xwe kuştin û van mêran, ji bo kuştina wan destê wî hêzdar kir.
Gava Gaelê kurê Eved bi birayên xwe re hat Şexemê û rûnişt, mêrên Şexemê pê ewle bûn.
Li dora gundan kozik datîne, Li derên xewle canê bêriyan hiltîne, Bi dizî çavê xwe, li ser yê bêçare digerîne.