Dadger 5:4 - Kurmanji Încîl

⁴ “Ya Xudan, gava tu ji Seîrê derketî, Çaxê di axa Edomê re meşiyayî, Erd hejiya, ezmanan av rijand. Erê, ewran baran barand.

Dadger 5:4 Referans Kwoze

Dubarekirina Şerîetê 33:2

û got: “Xudan ji Çiyayê Sînayê hat, Ji Çiyayê Seîrê li ser gelê xwe hilat. Ew li Çiyayê Paranê biriqî, Ew bi deh hezar pîrozan re hat, Di destê wî yê rastê de pêtên êgir hebûn.

Samûêl II, 22:8

Dinya lerizî û hejiya. Bingehên ezmanan leqiyan û lerizîn, Çimkî Xudan hêrs bûbû.

Zebûr 77:17

Ewran ava xwe vala kir, Asûman deng da, Tîrên te firiyan.

Eyûb 9:6

Ew dinyayê ji cihê wê dihejîne Û stûnên wê dilerizîne.

Îbranî 12:26

Hingê dengê wî erd hejand, lê belê niha soz daye û gotiye: «Êdî careke din, ezê ne tenê erdê, lê ezmên jî vehejînim.»

Zebûr 68:9

Te baranên baş barandin, ey Xwedê, Gava ku westiya, te hêz da axa xwe.

Zebûr 77:18

Di babelîskê de gurmîna te hat bihîstin, Brûskê dinyayê ronahî kir, Erd lerizî û hejiya.

Destpêk 32:4

Wî li wan emir kir û got: “Ji xweyê min Esaw re wiha bêjin: ‘Xulamê te Aqûb dibêje: Ez li ba Lavan wekî xerîbekî mam û heta niha jî wisa me.

Îşaya 63:19

Em ji bo demeke dirêj bûn miletekî ku te serweriya xwe li ser wî nekiriye, Em bûn kesên ku bi navê te nehatine gazîkirin.

Mîxa 1:4

Wê çiya li bin wî bihelin. Wê deşt wekî şimaya ber êgir, Wekî lehiyên ku berjêr diherikin, biqelişin.