14 Ew ji welatê Efrayîm, ji koka Emalêq hatin, Eşîra Binyamîn pê re li pey te hat. Fermandar ji Maxîrê, Serdarên bigopal ji Zevûlonê daketin.
Gava Evdonê kurê Hillêlê Pîretonî mir, li herêma çiyayî ya Emalêqiyan, li Pîretona welatê Efrayîm hat veşartin.
Çaxê hat, li herêma çiyayî ya Efrayîmê li boriyê xist. Gelê Îsraêl pê re ji herêma çiyayî daket, Êhûd jî da pêşiya wan.
Eglon, Emmonî û Emalêqiyan kişandin aliyê xwe. Wan êrîşî gelê Îsraêl kir, ew têk bir û Bajarê Xurmeyan desteser kir.
Debora ji Baraq re got: “De rabe! Roja ku Xudan Sîsera bide destê te, îro ye! Wê Xudan li pêş te here.” Li ser vê yekê Baraq bi deh hezar kesan re ji Çiyayê Tavorê daket.
Baraq eşîrên Neftelî û Zevûlon li Qedeşê civandin. Deh hezar kes li pey wî bûn. Debora jî pê re çû.
Saxmayiyên biesil jî diçin, Gelê Xudan bi mêrxasan re hat ba min.
Padîşahê wan Benyamînê biçûk, Bi zilamên xwe re serokên Cihûdayê, Serokên Zebûlûn, serokên Naftalî li wir in!
“Li Gîvayê li boriyê, Li Ramayê li zirneyê bixin! Banga şer li Bêtawenê bikin, Binyamînîno! Dijmin li pey we ye!
Çaxê Îsraêl li wê herêmê dima, Rûbên çû û bi Bîlhaya cariyeya bavê xwe re raza. Dema Îsraêl ev bihîst, gelekî hêrs bû. Duwanzdeh kurên Aqûb hebûn.
Kurên ji Lêayê: Rûbênê nixuriyê Aqûb, Şimûn, Lêwî, Cihûda, Îssexar û Zevûlon.
Kurên ji Rahêlê: Ûsiv û Binyamîn.