Dadger 19:26 - Kurmanji Încîl

²⁶ Bi hilatina rojê re, jinik hat û ber deriyê mala ku xweyê wê lê dima, ket erdê. Heta dinya ronî bû jinik li wir ma.

Dadger 19:26 Referans Kwoze

Petrûs I 3:6

Bi vî awayî Sarayê bi ya Birahîm kir û jê re got: «Mîrzayê min.» Eger hûn jî qenciyê bikin û ji tu tiştî nebizdin, hûn keçên wê ne.

Dadger 19:27

Serê sibê xweyê wê rabû, derî vekir ku bide rê û here. Dît ku cariyeya wî li ber deriyê malê ketiye û destê wê li ser şêmîka derî ye.

Dadger 19:3

Mêrê wê rabû çû ba wê ku li ber dilê wê bide û wê bîne malê. Xulamê wî û du ker jî pê re bûn. Jinikê ew bir mala bavê xwe. Çaxê bavê jinikê ew dît, şa bû û xêrhatina wî kir.

Destpêk 18:12

Sara keniya û di dilê xwe de got: “Piştî vî emrî ezê bi çi yê xwe şa bim? Êdî malxweyê min jî kal bûye.”

Dadger 19:25

Lê wan guh neda. Loma Lêwiyî cariyeya xwe girt û ji bo wan derxist derve. Ew pê re razan. Tevahiya şevê, heta serê sibê pê re man. Ber destê sibê wan ew berda.