Êlqana her sal ji bajarê xwe derdiket û diçû Şîloyê ku biperize Xudanê Karîndar û qurbanan pêşkêşî wî bike. Hofnî û Pînehas du kurên Elî bûn û li wê derê kahinên Xudan bûn.
Lêwiyî got: “Em ji Bêtlehema Cihûdayê derbasî pişta herêma çiyayî ya Efrayîmê dibin. Ez ji wê derê me. Ez çûbûm Bêtlehema Cihûdayê, lê niha vedigerim mala xwe. Kesî em nehewandin.
Gel mirov şandin Şîloyê. Sindoqa Peymana Xudanê Karîndar ku di nav xerûban de textê xwe danîbû, anîn wir. Herdu kurên Elî, Hofnî û Pînehas jî li ba Sindoqa Peymana Xwedê bûn.
Piştre wan got: “Binêrin, li Şîloyê her sal cejna Xudan tê kirin. Şîlo dikeve bakurê Bêt-Êlê û başûrê Levonayê, li rojhilatê riya ku ji Bêt-Êlê dikeve Şexemê ye.”
heştê zilam ji Şexem, Şîlo û Sameryayê hatin ku rihê xwe kur kirine, cilên xwe çirandine û laşên xwe jî birîndar kirine. Wan bi xwe re dexil û gunî anîbûn ku li Mala Xudan pêşkêş bikin.