Dadger 16:3 - Kurmanji Încîl

³ Lê Şîmşon tenê heta nîvê şevê raza. Nîvê şevê rabû û du baskên dergehê bajêr û stûnên wî hildan, tevî zirzeyê ji cihê wan rakirin, ew danîn ser milên xwe. Paşê wî ew derxistin bilindciyê li pêşberî Hevronê.

Dadger 16:3 Referans Kwoze

شُله رسولا 2:24

Lê Xwedê ew vejand û êşên mirinê rakirin, çimkî îmkan nebû ku ew ji aliyê mirinê ve girtî bima.

Mîxa 2:13

Wê Xwedê rabe, rê veke û li pêş gel bimeşe. Wê gel dergehê bajêr bişikêne û derkeve derve. Wê Padîşahê wan li pêş wan here, Wê Xudan li ser serê wan be.

Zebûr 107:16

Çimkî wî deriyên tunc şikand, Û darikên hesin ji hev qetand.

Dadger 16:2

Xezayî pê hesiyan: “Şîmşon li vir e.” Paşê wan dor lê girt û tevahiya şevê li ber dergehê bajêr, di kemînê de man. Wan got: “Gava roj hiltê, emê wî bikujin” û tevahiya şevê ew bêdeng man.

Dadger 16:4

Piştî van tiştan Şîmşon ji jineke ku li Geliyê Sorêqê dima, hez kir. Navê wê Delîla bû.