Dadger 1:27 - Kurmanji Încîl

²⁷ Eşîra Minaşşe şêniyên Bêtşean û gundên wê, Taenax û gundên wê, Dor û gundên wê, Yîvleam û gundên wê û Megîddo û gundên wê neqewitandin. Kenaniyan ji bo ku li welêt bimînin, li ber xwe da.

Dadger 1:27 Referans Kwoze

Yêremya 48:10

Nalet li wî kesî ku karên Xudan bi sistî dike, Nalet li wî kesî ku şûrê xwe ji xwînrijandinê diparêze.

Samûêl I, 15:9

Şawûl û leşkerên wî, tevî Agag, tevahiya pez-dewarên qelew û dermalekirî, hemû tiştên baş parastin. Wan nexwest bi tevahî tune bikin. Bi tenê tiştên qels û bêqîmet tune kirin.

Dadger 5:19

Ji bo şer padîşah hatin. Li Taenaxê û li ber ava Megîddoyê, Padîşahên Kenanê şer kir. Lê ne zîv û ne jî talan standin.

Dadger 1:1

Piştî mirina Yêşû, gelê Îsraêl ji Xudan pirsî û got: “Wê kî ji nav me pêşî here şerê Kenaniyan?”

Yêşû 21:25

ji nîveşîra Minaşşe, Taenax û mêrgên wî û Gat-Rîmmon û mêrgên wî; du bajar.

Dubarekirina Şerîetê 7:2

gava Xwedayê we Xudan ew dan destê we û we li wan xist, hûnê wan bi tevahî tune bikin. Hûnê bi wan re peymanekê çênekin û li ber wan nekevin.

Derketin 23:32

Tê bi wan û bi îlahên wan re tu peymanekê çênekî.

Dadger 1:26

Zilam çû welatê Hîtîtiyan, li wir bajarek ava kir û navê wî Lûz danî. Bajar heta îro jî bi vî navî tê zanîn.

Dadger 1:28

Gava gelê Îsraêl hêzdar bû, wan Kenanî bi suxrevanî xebitandin. Lê wan ew bi tevahî neqewitandin.

Padîşah II, 9:27

Gava Ahazyayê Padîşahê Cihûdayê ev yek dît, ber bi riya Bêthagganê ve reviya. Yêhû da pey wî û got: “Wî jî bikujin.” Li nêzîkî Yîvleamê, di hevrazê Gûrê de, di erebeyê de lê xistin. Bi birîndarî heta Megîddoyê reviya û li wê derê mir.

Dadger 1:21

Lê Binyamîniyan, Yevûsî neqewitandin ku li Orşelîmê rûdiniştin. Yevûsî îro jî li Orşelîmê bi Binyamîniyan re rûdinin.

Samûêl I, 31:10

Çekên Şawûl xistin perestgeha Eştoretê û cendekê wî li ser sûra Bêtşeanê mîx kir.

Padîşah I, 9:21

kesên ziriyeta wan ku gelê Îsraêl nikaribû bi tevahî ji holê rakin û li welêt diman, Silêman kirin xulamên suxrevan û ew kes heta îro jî wisa ne.

Padîşah II, 23:29

Di rojên padîşahiya Yoşiya de Nexoyê Firewnê Misrê ji bo alîkariya Padîşahê Aşûrê bike çû ber Çemê Feratê. Yoşiyayê Padîşah bi ser vî de çû û gava Nexoyê Firewn li Megîddoyê dît, ew kuşt.