Yê ku Komstêrên Perwîn û Oriyonê afirandine, Taristan dike şeveq û roj dike şeva tarî, Yê ku gazî ava deryayê dike û dirijîne ser rûyê erdê, Navê wî Xudan e.
Yê ku şikil dide çiyayan, Bayê diafirîne, fikra xwe ji mirovan re dibêje, Seherê dike tarî û pê li bilindciyên erdê dike, Navê wî Xudan e, Xwedayê Karîndar e!
Gotina Xudan ev e: “Ma hûn ji min natirsin? Hûnê li pêş min nelerizin? Min sêlak kir sînorê deryayê û qanûneke herheyî Ku ew jê nikare derbas bibe. Pêlên wê rabin jî, nikare bi ser bikeve, Bike xuşîn jî, nikare derbas bike.