Çimkî Reb Xudan wiha dibêje: “Bajarek hezar şervanan dertîne, Lê wê sed zilamên wî sax bimînin. Bajarekî din sed zilaman dertinê, Lê wê deh zilamên Mala Îsraêl bimînin.”
Ji ber neheqiya bav û kalên wî, Ji bo serjêkirina kurên Padîşahê Babîlê Cihekê ava bikin ku qet ranebin, Welat ji xwe re nekin milk Û rûyê erdê bi bajaran tije nekin.
û va ye, bahozeke mezin ji aliyê din ê beriyê ve rabû û li her çar aliyên malê xist. Mal bi ser xortan ve ket û ew mirin. Ez bi tena serê xwe filitîm ku ji te re bêjim.”
Wî ji wan re behsa dewlemendiya xwe ya mezin, pirbûna kurên xwe û ji aliyê padîşah ve rûmetdana xwe kir. Behsa wê yekê kir ku çawa di nav serek û karmendan de, di ser hemûyan re tê dîtin.
Ezê ji gorîgeha xwe tevahiya ziriyeta te tune bikim, bi tenê ezê kesekî biparêzim. Çavên wî ji giriyanê wê kor bibin, wê dilê wî bişewite. Lê kesên ji nifşê wî ne, wê hemû bi şûran bên kuştin.
