Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Amos 6:1 - Kurmanji Încîl

1 Wey li bêxemên Siyonê Û kesên di nav ewlehiya Çiyayê Sameryayê de ne! Wey li navdarên miletên mezin Ku Mala Îsraêl xwe spartiye wan.

Gade chapit la Kopi




Amos 6:1
26 Referans Kwoze  

We li dinyayê xwe da kêf û şahiyê û we dilê xwe ji bo roja şerjêkirinê qelew kir.


Ya çêlekên Başanê yên li Çiyayê Sameryayê, Guh bidin vê gotinê! Ya jinên ku zordariyê li belengazan dikin, hejaran diperçiqînin Û ji mêrên xwe re dibêjin: “Bîne, em vexwin!”


Wê rojê, ezê bi qendîlan li Orşelîmê bigerim. Ezê zilamên ehlê kêfê Ku di dilê xwe de dibêjin: ‘Xudan başiyê jî nake, Xerabiyê jî nake’ ceza bikim.


Her pênc zilam rabûn çûn. Gava hatin Layîşê, wan dît ku xelkê bajêr wekî Saydayiyan xuya dibûn; bêxem, di aramî û ewlehiyê de dijîn. Xelkekî din ê ku li wan zorê dikir tunebû. Ew ji Saydayiyan dûr bûn û têkiliya wan bi kesekî re tunebû.


Wî li gor daxwaza xwe, bi peyva rastiyê jiyan da me, da ku em bibin cûreyeke berê pêşî yê afirînên wî.


Rabin, êrîşî miletekî bikin Ku di bêxemî û ewlehiyê de rûdine.” Ev e gotina Xudan. “Dergeh û zirzeyên wan tunene, Bi tena serê xwe rûdinin.


Gunehkarên Siyonê tirsiyan, Lerzekê bi xwedênenasan girt. Dibêjin: “Ma kî ji me dikare li ber agirê bimîne Ku dixwe û tune dike? Kî ji me dikare li ber pêtên herheyî rûne?”


Hemû xemên xwe bavêjin ser wî, çimkî ew xema we dixwe.


Kesên bi navê Aşîmaya îlaha Sameryayê sond dixwin û dibêjin: ‘Ya Dan, bi navê îlaha te’ Û ‘Ya Beêr-Şevayê, bi navê îlaha te,’ Wê bikevin û careke din ranebin.”


Ew dibêjin: Ev e Perestgeha Xudan! Perestgeha Xudan! Perestgeha Xudan! Lê xwe nespêrin van gotinên derewîn.


Omrî du telant zîv da kesekî bi navê Şemer û Girê Sameryayê jê kirî. Wî li ser gir bajarekî ava kir. Ji ber ku navê xweyê berê yê wî girî Şemer bû, Omrî navê bajêr kir Samerya.


Ew bajarê ku bi mirovan tije bû, Çawa bi tena serê xwe rûdine! Di nav miletan de mezin bû, Niha wekî jinebiyekê ye! Di nav herêman de şahbanûyek bû, Niha di bin suxrevaniyê de ye.


Moav ji xortaniya xwe ve bêxem bû. Wekî şerabê, li ser ritama xwe ma, Ji ceran valayî cerên din nekirin. Ji ber ku neçû sirgûnê, Çêj ma û bêhna wê neguherî.”


Ji tinazên yên di rihetiyê de, Ji neheqiya pozbilindan, Canê me pirr têr bû.


“Di nav hemû gelên dinyayê de, Min tenê hûn naskirin. Loma ji ber hemû sûcên we, Ezê we ceza bikim.”


Bi qesrên Aşdodê û welatê Misrê bidin bihîstin! Bêjin: “Li herêma çiyayî ya Sameryayê bicivin! Xirecira mezin a li nav bajêr Û zordariya tê de bibînin!”


Loma ezê we sirgûnê aliyê din ê Şamê bikim” dibêje Xudanê ku navê wî Xwedayê Karîndar e.


Averêtiya sexikan, wan dikuje, Bêxemiya bêaqilan, wan tune dike.


Gelê Îsraêl ji Xudan re veqetandî ye, Berhema pêşî yê dirûna wî ye. Hemû kesên jê xwar, sûcdar bûn, Bi ser wan de bela dihat.’” Ev e gotina Xudan.


Ezê herim ba mezinan û bi wan re bipeyivim. Bêguman ew riya Xudan Û hikmên edaleta Xwedayê xwe dizanin.” Lê wan jî nîr şikandiye, Wan ben qetandine.


Hemû gunehkarên nav gelê min ên ku dibêjin: ‘Bela nagihîje me, li me nagere,’ wê bi şûr bimirin.


Min got: “Serekên ziriyeta Aqûb Û serwerên Mala Îsraêl bibihîzin! Ma ne pêwist e ku hûn edaletê bizanin?!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite