Иса олагъа булай дей: – Гьали де бир нечакъы заман нюр сизин булан болуп туражакъ. Сизин къарангылыкъ къуршамасын учун, сизин булан нюр бар чакъы заман юрюп туругъуз. Къарангылыкъда юрюйген адам къайда барагъанын билмей.
Иса олагъа: – Мен сизге Атам Магъа тапшургъан бир хыйлы яхшы ишлени этип гёрсетдим. Бу ишлерден къайсы саялы сиз Мени таш урушгъа тутмагъа сюесиз? – дей.
Иса олагъа булай жавап бере: – Гертисин сёйлеймен сизге: Мен, Уланы, Оьзюмден бир зат да этмеге болмайман. Мен Атам этегенде гёрген затымны этемен. Атасы не эте буса, Уланы да шону эте.