35 Иса да олагъа булай дей: – Яшав гелтиреген азыкъ Менмен. Мени яныма гелген бир заманда да ач болмас. Магъа иман салгъан бир заманда да сувсамас.
Аллагьны Ругьу ва гелин: «Гел!» – деп айталар. Гьар эшитеген де: «Гел!» – деп айтсын. Сувсапгъа янагъанлар гелсинлер. Бары да сюегенлер яшав береген сувун гьавайын алсынлар.
«Мен кёкден гелген азыкъман», – дегени саялы, ягьудилер Огъар разисизлигин билдирмеге башлайлар.
Олар дагъы ач болмажакълар, сувсаплыкъдан инжинмежеклер, гюн ва башгъа бир яллав оланы дагъы инжитмежек.
Оьзлени Атам Магъа тапшургъан адамлар бары да Мени яныма гележеклер. Мени яныма гелгенлени де Мен бир заманда да гери урмасман.
Гьей бары да къавшалгъанлар ва юклери авур болгъанлар! Мени яныма гелигиз, Мен сизге яллыкъ берермен!
Сизге, гьей гьалиги токълар, адаршай. Сиз ач болажакъсыз. Сизге, гьей гьали кюлейгенлер, адаршай. Сиз яс этип йылажакъсыз.
Сонг Иса: – Мен буланы сизге айтгъаным, Атам йибермей туруп, гьеч бирев де Мени яныма гелме болмайгъаны саялыдыр, – дей.
Амма сиз даимлик яшав алмакъ учун, Мени яныма гелмеге сюймейсиз.
– Бийим! Магъа шолай сувдан бер дагъы. Мен дагъы сувсамасман. Магъа сув алмагъа дагъы мунда гелмеге тарыкъ болмажакъ, – дей къатын Огъар.