40 Амма сиз даимлик яшав алмакъ учун, Мени яныма гелмеге сюймейсиз.
Олагъа айыплап дуван этилгени де бу саялыдыр: дюньягъа нюр гелген, амма инсанлар нюрден эсе къарангылыкъны артыкъ сюйгенлер, неге тюгюл олар яман ишлер этген болгъан.
О оьз халкъыны янына гелген, амма халкъы буса Ону къабул этмеген.
Оьзлени Атам Магъа тапшургъан адамлар бары да Мени яныма гележеклер. Мени яныма гелгенлени де Мен бир заманда да гери урмасман.
– Гьей Ерусалим! Пайхаммарланы оьлтюреген ва оьзюнге багъып йиберилгенлени таш урушгъа тутагъан Ерусалим! Къуш оьзюню балаларын къанатларыны тюбюне жыягъанда йимик, Мен де сени авлетлерингни нече керен жыймагъа сюйген эдим, амма сиз жыйылма сюймедигиз!
Аллагьны Ругьу ва гелин: «Гел!» – деп айталар. Гьар эшитеген де: «Гел!» – деп айтсын. Сувсапгъа янагъанлар гелсинлер. Бары да сюегенлер яшав береген сувун гьавайын алсынлар.
Неге тюгюл де, гюнагь учун берилеген гьакъ оьлюмдюр. Аллагьны савгъаты буса Раббибиз Иса Месигьден таба берилеген даимлик яшавдур.
Атамны сюегени – Уланын гёрюп, Огъар иман салагъан гьар ким даимлик яшавну алмакъдыр. Шо заман къыяматгюн Мен оланы тирилтежекмен.
Бу дюньяны азыгъын тюгюл, даимлик яшав береген азыкъны гьайын этигиз. Шо яшавну сизге Мен, Инсанны Уланы, бережекмен, неге тюгюл Атабыз Аллагь Магъа разилигини белгисин салды, – деп жавап бере Иса олагъа.
Сиз бир биригизден макътавлар къабул этесиз, амма Бир болгъан Аллагьдан макътавлар къазанмакъ учун чалышмайсыз! Сиз нечик инанып боласыз дагъы?
Тойгъа чакъырылгъанлагъа гел деп айтсын учун, пача къулларын йибере. Амма чакъырылгъанлар гелмеге сюймейлер.
Сиз Сыйлы Язывланы уьйренесиз, неге тюгюл Олардан таба даимлик яшавгъа ёл табарбыз деп ойлашасыз. Амма Олар да Мени гьакъымдан шагьатлыкъ эте!
Мени инсанлар этеген макътавгъа къарагъан ерим ёкъ.
Уручу янгыз урламакъ учун, оьлтюрмек ва ёкъ этмек учун геле. Мен буса инсанлар яшама, мол яшама болсун учун гелгенмен.