2 Петерни ва Иса кёп сюеген башгъа бир якъчысыны янына чабып барып, О: – Раббибиз Исаны къабурдан чыгъарып алып гетгенлер, Ону къайда салгъанын да билмейбиз, – дей.
Якъчыларындан бириси, Иса айрокъда сюегени, тепсиде Иса булан янаша олтургъан болгъан.
Олар Мариямгъа: – Гьей къатын! Неге йылайсан? – деп сорай. – Раббимни алып гетгенлер, Ону къайда элтип салгъанны билмеймен, – дей о.
Шо якъчысы бу затланы гьакъында шагьатлыкъ этген ва барын да язгъан. Ону шагьатлыгъы гьакъ экенни биз барыбыз да билебиз.
Шо вакъти Исаны кёп сюеген якъчысы Петерге: – О чу Раббибиз! – дей. Петер О Рабби Иса экенин эшитгенде, белине уьст опуракъларын да чырмап (о чечинген болгъан), кёлге атыла.
Анасын ва ону янында токътагъан Оьзюню кёп сюеген якъчысын гёрюп, Иса огъар: – Гьей анам! Бу сени уланынгдыр! – дей.
Петер де, бурлугъуп къарап, оьзлени арты булан Исаны кёп сюеген якъчысы гелегенни гёре. Ахшамгъы ашны вакътисинде Исагъа ювукълашып, о: «Я Рабби, Сагъа хыянатлыкъ этежек ким болур?» – деп сорагъан якъчысы болгъан.
Иса огъар: – Гьей къатын! Сен неге йылайсан? Кимни излейсен? – деп сорай. О да Исаны бир бавчу деп гьисап этип, Огъар: – Бийим! Эгер Исаны сен алып чыгъаргъан бусанг, магъа айт Ону къайда элтгенингни, мен Ону алып гетермен, – дей.
Иса оьлюмден тирилме герекли болгъаны гьакъында язылгъан Сыйлы Язывланы олар шо заманда да англап битмей.