Мен дагъы дюньяда тюгюлмен. Мен Сени янынга гелемен, олар буса дюньяда къалалар. Гьей Сыйлы Атам, олар да бизин йимик бир болсун учун, Магъа берген къудратынг булан сакъла.
Магъа берген сёзлерингни Мен олагъа бердим, олар да къабул этдилер. Мен Сени янынгдан гелгенимни гертиден де англадылар, Мени Сен йибергенге инандылар.
Шо заман: «Раббибизни таныгъыз», – деп айта туруп, къурдашынгны, иман къардашынгны уьйретме гьеч бир гьажатлыкъ болмажакъ. Неге тюгюл де, гиччиси уллусу булан барысы да Мени таныжакълар.
Сиз Ону бир заманда да танымагъансыз, Мен буса Ону таныйман. Эгер Мен Ону танымайман деп айтсам, Мен де сизин йимик ялгъанчы болур эдим. Мен Ону таныйман ва Ону айтгъанын этемен.
Атам Магъа бары да затны инанып тапшурду. Атадан башгъа гьеч бирев Уланын танымас. Атаны да Уланындан ва Уланы Ону оьзюне аян этмеге сюеген гишиден къайры бирев де танымас.
Аллагь кёп заман сабурлукъ этип турду. Шону Оьзю гьали де адилли экенни исбат этмек учун ва адилли болмакъ булан Исагъа иман салагъан гьар адамны къабул этегенин гёрсетмек учун этди.
Шагьардан айланып, сизин сыйлы ерлеригизге къарайгъан заманда, мен уьстюне «Белгисиз Аллагьгъа» деп язылгъан къурбанлыкъны салагъан ер гёрдюм. Гьали мен сизге, Ким экенин де билмей туруп, сиз Оьзюне сужда этеген Аллагьны гьакъында билдиремен.
Олар толу бирликде болсун учун, Мен олар булан бирликдемен, Сен де Мени булан бирликдесен. Шолайлыкъда, дюнья Мени Сен йибергенни, Мени сюегенинг йимик, оланы да сюегенингни биле.
Гьей Атам, Мени Сен йибергенге дюнья иман салсын учун, Сен Мени булан бирликде, Мен де Сени булан бирликде йимик, олар да бары да Бизин булан бирликде болсунлар.
Сагъа бары да зат белгили экенни ва Сагъа сорагъанча, суаллагъа жавап берегенингни гьали биз гёребиз. Шо саялы Сен Аллагьны янындан гелгенинге инанабыз.
О заман Огъар: – Сени Атанг къайдадыр? – деп сорайлар. – Сиз не Мени, не Атамны танымайсыз. Сиз Мени таный болгъан эдигиз буса, Атамны да таныр эдигиз, – деп жавап бере Иса.
Атам Магъа бары да затны инанып тапшурду. Атадан башгъа гьеч бирев Уланын танымас. Атаны да Уланындан ва Уланы Ону оьзюне аян этмеге сюеген гишиден къайры бирев де танымас.
Сувлагъа гьакимлик этеген малайик айтгъан булай сёзлени эшитдим: – Гьей Гьакъ ва Бар болгъан, Сыйлы, Сен адиллисен! Неге тюгюл де, Сен гьакъ дуван гесе эдинг. Олар Аллагьны халкъыны ва пайхаммарланы къанын тёкдю. Олагъа лайыкълы болагъан кюйде Сен де олагъа ичмеге къан бердинг.